Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Η απαξίωση των εφοριακών υπαλλήλων, με τις «ευλογίες» του Υπουργείου Οικονομικών.


Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του οικονομολόγου - λογιστή κ. Κωνσταντίνου Γραβιά, το οποίο αναφέρεται στη, συντεταγμένη και ύποπτη κατά τη γνώμη μας, απαξίωση του εφοριακού κλάδου από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών. Επίσης να αναφέρουμε εδώ πως καθημερινά παρατηρούμε μια μεταστροφή της κοινής γνώμης, σε εμβρυακή προς το παρόν μορφή, σε σχέση με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στις εφορίες και γενικότερα στις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών. Η κοινωνία  πλέον αντιλαμβάνεται πως η ευθύνη για την υφιστάμενη κατάσταση ανήκει στην ίδια την Κυβέρνηση και όχι στους  εφοριακούς, όπως έντεχνα προσπαθούν να καλλιεργήσουν διάφορα κέντρα και παράκεντρα εξουσίας.

Η  απαξίωση  των εφοριακών υπαλλήλων, με τις «ευλογίες» του Υπουργείου Οικονομικών.

Κωνσταντίνος   Δημ.Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικ. Παν/μιου  Πειραιά 
Λογιστής -  Φοροτεχνικός

    
     Είναι γεγονός πως οι υπάλληλοι των οικονομικών εφοριών σε όλη τη χώρα δε χαίρουν της εκτίμησης των φορολογούμενων πολιτών. Ο πολίτης πάντα κοιτούσε με καχυποψία τον εφοριακό υπάλληλο και οι όποιες συναλλαγές στις Δ.Ο.Υ. γινόταν και εξακολουθούν να γίνονται υπό το κλίμα της δυσπιστίας και της αμφισβήτησης. Στη συνείδηση του κόσμου διαφθορά και Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία, είναι λέξεις ταυτόσημες. Η εικόνα αυτή των εφοριακών υπαλλήλων που έχει περάσει προς τα έξω, οφείλεται στο μεγαλύτερο βαθμό σε μια  μικρή μερίδα επίορκων υπαλλήλων, η συμπεριφορά των οποίων  συμπαρασύρει  - στα μάτια του κόσμου - και τους ευσυνείδητους υπαλλήλους.
 
     Το να χαρακτηρίζει κάποιος αβασάνιστα  όλους τους εφοριακούς διεφθαρμένους είναι εύκολο αλλά συνάμα και επικίνδυνο. Οι γενικότητες όμως οδηγούν σε λανθασμένα μονοπάτια και αποτελούν τροχοπέδη στην αντικειμενική και κατ' επέκταση σωστή  κρίση των γεγονότων. Φαινόμενα διαφθοράς  στις οικονομικές εφορίες, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Υ.Ο., αλλά και στον δημόσιο τομέα ευρύτερα,  δυστυχώς υπήρξαν και θα υπάρξουν και στο μέλλον. Είναι αναπόφευκτο μιας και εξαρτάται από  ανθρώπινους χαρακτήρες και συμπεριφορές που καθορίζονται από πολλούς εξωγενείς παράγοντες. Να σημειώσουμε εδώ  ότι κατά τη γνώμη μας  ανέντιμος δε γεννιέται κανείς. Οι συνθήκες της ζωής τον αναγκάζουν να οδηγηθεί στη συμπεριφορά αυτή, χωρίς ωστόσο αυτό να δικαιολογεί και να ενισχύει τέτοιες συμπεριφορές εκ μέρους  μερίδας των εφοριακών.
 
      Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι στην  πλειονότητά τους οι  εφοριακοί υπάλληλοι εργάζονται σκληρά υπό αντίξοες συνθήκες, έχοντας να αντιμετωπίσουν  πολλές φορές «τη μήνιν» του κόσμου για την οικονομική πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων και  για τα φοροεισπρακτικά μέτρα τα οποία αυτές λαμβάνουν.  Όσα χρόνια ασκώ το επάγγελμα του λογιστή – φοροτεχνικού  στις συναλλαγές μου με τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ.,  υπήρξα πολλές φορές αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυρας τραγελαφικών καταστάσεων. Ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι τις περισσότερες φορές οι υπάλληλοι του Υ.Ο. και οι εφοριακοί, οι οποίοι λογοδοτούν για ενέργειες  και αποφάσεις άλλων και καλούνται να βγάλουν το «φίδι από την τρύπα».

      Πολλές φορές  αμφισβητείται η κατάρτιση του συνόλου των εφοριακών υπαλλήλων από φορολογούμενους πολίτες αλλά και επαγγελματίες λογιστές – φοροτεχνικούς. Όμως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει   δυσμενώς  το σύνολο των εργαζομένων στις Δ.Ο.Υ. χαρακτηρίζοντας τους   ως αδιάβαστους ή άσχετους, γιατί σε μεγάλο ποσοστό στις εφορίες εργάζονται  άνθρωποι καταρτισμένοι, με πλούσια βιογραφικά και περγαμηνές, οι οποίοι ενημερώνονται και διαβάζουν καθημερινά. Ας μη ξεχνάμε ότι και οι υπάλληλοι στις Δ.Ο.Υ. είναι άνθρωποι όπως άλλωστε και οι λογιστές. Ανθρώπινα λάθη γίνονται ένθεν κακείθεν. Γιατί αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, το ποσοστό «ασχετοσύνης» στους επαγγελματίες λογιστές είναι πολύ μεγαλύτερο απ΄ ότι στους εφοριακούς υπαλλήλους γεγονός που οφείλεται σε παράγοντες που δε μας απασχολήσουν εδώ.

     Η διοίκηση του  Υ.Ο. με τη στάση της  γενικότερα απέναντι στους εργαζομένους στις Δ.Ο.Υ. αλλά  ακόμη και στους υψηλόβαθμους υπαλλήλους στα διάφορα σημαντικά τμήματα του υπουργείου, δείχνει να τους απαξιώνει καθημερινά. Πως οδηγούμαστε στο συμπέρασμα αυτό; 

     Είναι πασιφανές ότι υπάρχει ελλιπής και καθυστερημένη ενημέρωση  από την κεντρική υπηρεσία. Οι αποφάσεις – εγκύκλιοι  καθυστερούν χαρακτηριστικά να έρθουν στα χέρια των εφοριακών υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν έγκαιρα σημαντικές αλλαγές που προβλέπονται στις αποφάσεις αυτές. Είναι συχνό φαινόμενο λογιστές – φοροτεχνικοί να προσκομίζουν οι ίδιοι νέες αποφάσεις στις Δ.Ο.Υ. προκειμένου να ενημερωθούν οι υπάλληλοι. 
    
    Για την ενημέρωση τους προβαίνουν με δικά τους χρήματα  στην αγορά συγγραμμάτων τα οποία είναι απαραίτητα για την απρόσκοπτη διεκπεραίωση των υποθέσεων τους, αλλά και για την πληρέστερη ενημέρωση τους στο συνεχώς μεταβαλλόμενο φορολογικό τοπίο. 
     
     Ενώ ζούμε στην εποχή της πληροφορικής και του διαδικτύου, οι υπάλληλοι στις Δ.Ο.Υ. – πλην ελαχίστων -  δεν έχουν καν πρόσβαση στο ίντερνετ, γεγονός που καθιστά αδύνατη την αναζήτηση νόμων, αποφάσεων και νομολογίας - που δεν διαθέτουν σε έντυπη μορφή - σε βάσεις δεδομένων  που υπάρχουν ήδη από καιρό στο διαδίκτυο και που μπορούν να τους εξυπηρετήσουν στο δύσκολο έργο τους. Έτσι χάνεται πολύτιμος χρόνος με αποτέλεσμα οι υποθέσεις να μένουν πίσω και να χρονίζουν με ότι αυτό συνεπάγεται. 

     Η εκάστοτε κυβέρνηση  και η ηγεσία του Υ.Ο. δεν ενέκυψε ποτέ στα προβλήματα που ταλανίζουν το χώρο των υπαλλήλων αυτών. Ούτε έπραξε τίποτε για να  ενισχύσει ηθικώς τη μερίδα αυτή των εργαζομένων οι οποίοι αποτελούν κατά κάποιο τρόπο το δεκανίκι στο οποίο στηρίζονται τα δημόσια έσοδα. Απεναντίας η διοίκηση του Υ.Ο.  τους πιέζει συνέχεια για να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα χωρίς να λαμβάνει καμία μέριμνα για να τους ενισχύσει έστω και υλικά αυξάνοντας λίγο τις αποδοχές τους.

     Η απαξίωση τους πραγματοποιείται καθημερινώς. Πρόσφατα η πολιτική ηγεσία του Υ.Ο. ανέθεσε  σε ιδιωτική εταιρεία  η  οποία επελέγη από  συνολικά πέντε που  έλαβαν μέρος σε διαγωνισμό, προκειμένου τα στελέχη της να ενημερωθούν για τις «εκκρεμότητες» που υπάρχουν σε κάθε Εφορία και αμέσως μετά να καταθέσουν τις προτάσεις τους για την «τακτοποίηση» των ληξιπροθέσμων οφειλών, η είσπραξη των οποίων θα γίνει από τον ελεγκτικό μηχανισμό του υπουργείου.  Να τονίσουμε εδώ πως δεν ψέγουμε σε καμία περίπτωση τις ιδιωτικές εταιρείες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, ούτε φυσικά και την εταιρεία που επελέγη για το συγκεκριμένο σκοπό. Δημιουργείται όμως η εύλογη απορία. Γιατί έπρεπε να ανατεθεί σε κάποια ιδιωτική εταιρεία η εργασία αυτή από τη στιγμή που είναι διαθέσιμα  σε κάθε Δ.Ο.Υ. τα στοιχεία των οφειλετών και της περιουσιακής κατάστασης αυτών; Με την απόφαση  αυτή ουσιαστικά η διοίκηση του Υ.Ο. παραδέχεται ότι δεν μπορεί μόνη της να «νοικοκυρέψει» τα του οίκου της και ζητά την συνδρομή ενός ιδιώτη. Αν δεν αποτελεί αυτό απαξίωση των υπαλλήλων τότε τι να πούμε…
      Για το θέμα μάλιστα της άρσης του φορολογικού απορρήτου και τις συνέπειες που αυτή θα επιφέρει, είχαμε εκφράσει τους προβληματισμούς μας και άλλο άρθρο με τίτλο «Η επικείμενη άρση του φορολογικού απορρήτου αποτελεί μια ακόμη αποτυχημένη ρετσέτα από πλευράς Υ.Ο. για τη βελτίωση του φορολογικού μας συστήματος». Το κείμενο του άρθρου αυτού   μπορείτε να διαβάσετε  στον παρακάτω σύνδεσμο :

www.taxheaven.gr/show_law.php?&id=9270


      Αν η κυβέρνηση επιθυμούσε διακαώς την αύξηση των εσόδων της μέσω της είσπραξης των υφισταμένων φόρων αλλά και των ληξιπρόθεσμων χρεών,  γιατί δεν ενίσχυε από καιρό έστω και λίγο τους υπαλλήλους των εφοριών; Η απροθυμία των εφοριακών να συνδράμουν στην είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών βρίσκει έρεισμα στην όλη αντιμετώπισή τους από την ηγεσία του Υ.Ο. αλλά κυρίως στο γεγονός ότι ασφυκτιούν καθημερινά από τις δυσκολίες που προκαλεί στις καθημερινές συναλλαγές στις Δ.Ο.Υ. το δαιδαλώδες φορολογικό μας σύστημα και η έλλειψη μηχανοργάνωσης σε πολλά τμήματα. Δεν υπάρχει χρόνος για την διεκπεραίωση των καθημερινών συναλλαγών με τους πολίτες με αποτέλεσμα να μην μπορούν  να ασχοληθούν αποτελεσματικά με ένα από τα φλέγοντα προβλήματα του Υ.Ο., αυτό της είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών αλλά και με τον έλεγχο των επιχειρήσεων που φοροδιαφεύγουν συστηματικά.
           Πέρα όμως από τους υπαλλήλους στις Δ.Ο.Υ. την ίδια αντιμετώπιση έχουν και οι υπάλληλοι των αρμοδίων τμημάτων στο Υπουργείο Οικονομικών. Οι άνθρωποι αυτοί που εργάζονται στα εκάστοτε τμήματα ως προϊστάμενοι, έχουν ενδιατρίψει στο αντικείμενο τους με αποτέλεσμα να γνωρίζουν όλα τα τρωτά των φορολογικών νόμων, αλλά και κατ΄ επέκταση ολόκληρο το φάσμα του φορολογικού μας συστήματος. Η λογική αντιμετώπιση από την ηγεσία του Υ.Ο. θα ήταν να «εκμεταλλευτεί»  τις δυνατότητες και τη γνώση αυτών των στελεχών κατά την κατάρτιση νέων νομοσχεδίων, ώστε να επιτυγχάνεται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα αλλά και να αποφεύγονται λάθη και παραλείψεις. Τα νομοσχέδια όμως γίνονται στο «πόδι» με εισηγήσεις  τις περισσότερες φορές από συμβούλους των υπουργών οι οποίοι δεν έχουν δουλέψει ποτέ πάνω στο αντικείμενο της φορολογίας στην Ελλάδα. Ομολογουμένως οι σπουδές στα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού είναι πολύ  σημαντικές, όμως πρέπει να υπάρξει και μια προσγείωση στην Ελληνική πραγματικότητα καθώς και μια γνώση του αντικειμένου που ισχύει στην ημεδαπή.  Η προχειρότητα λοιπόν στην κατάρτιση των  φορολογικών νόμων, ο παραγκωνισμός των υπαλλήλων που προΐστανται στα αρμόδια τμήματα της φορολογίας γενικότερα,   οι  εισηγήσεις των οποίων θα ήταν καταλυτικές, οδηγούν στην ψήφιση νόμων που δεν επιφέρουν τα αποτελέσματα που προσδοκά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών. Συνεχείς νόμοι, νέες διατάξεις, ομιχλώδες φορολογικό τοπίο, οδηγούν στη δυσαρέσκεια των πολιτών και στην απομάκρυνση επενδυτών από την Ελλάδα.  
      
      Αυτό που πρέπει να πράξει η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών είναι να αντιμετωπίσει τους υπαλλήλους των οικονομικών εφοριών και  των διαφόρων  τμημάτων του Υ.Ο. ως συνεργάτες με ότι αυτό συνεπάγεται και μεταξύ τους να υπάρχει αγαστή συνεργασία. Μια τέτοια αντιμετώπιση θα ενισχύσει το ηθικό των υπαλλήλων, και θα οδηγήσει  στη   βελτίωση του κλίματος ανάμεσα   τους.  Η συζήτηση  εφ΄ όλης της ύλης για την αλλαγή εκ βάθρων του φορολογικού μας συστήματος αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Φρονούμε ότι για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο  θα πρέπει να συνδράμουν όλοι οι συναρμόδιοι φορείς, οι οποίοι παραμερίζοντας τα οποία μικροκομματικά συμφέροντα, θα έχουν ως απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός απλού, κατανοητού, δίκαιου  και ευέλικτου φορολογικού συστήματος, το οποίο θα δώσει τη σκυτάλη για την ανάπτυξη της χώρας και θα πατάξει στο ελάχιστο τη φοροδιαφυγή.  Προκειμένου να επιτευχθεί κάτι τέτοιο όμως θα πρέπει η  επιτροπή  που θα συσταθεί και θα έχει ως σκοπό την αναμόρφωση του φορολογικού μας συστήματος να αποτελείται από εφοριακούς υπαλλήλους, προϊσταμένους των αρμοδίων τμημάτων ( Εισοδήματος, ΦΠΑ, ΚΒΣ, Κεφαλαίου κλπ) που εργάζονται στο  Υπουργείο Οικονομικών, από εκπροσώπους συλλογών λογιστών – φοροτεχνικών (Π.Ο.Φ.Ε.Ε., Π.Ε.Φ.Ε., Λ.Σ.Α., Ε.Φ.Ε.Ε.Θ., κ.λ.π.), εκπροσώπους του Οικονομικού Επιμελητηρίου  Ελλάδος, νομικούς και από οικονομολόγους που διαθέτει η χώρα μας  με πλούσια  εμπειρία στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό. 
    
   Είναι καιρός να κατανοήσει η εκάστοτε κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών ότι έχει υποχρέωση να σταθεί στο ύψος της. Η δημιουργία φορολογικής συνείδησης στον πολίτη, θα επιτευχθεί μόνον όταν ληφθούν σημαντικά μέτρα όπως αναφέραμε ανωτέρω, αλλά κυρίως όταν κατανοήσουν οι διοικούντες τον τόπο ότι έχουν υποχρέωση να αποτελούν υποδείγματα ανιδιοτελούς δράσεως και ευγενούς προσηλώσεως στο καθήκον που τους ανατέθηκε.  Στις μέρες μας συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σκάνδαλα, διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, προκλητική συμπεριφορά βουλευτών και υπουργών, εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και άλλα πολλά, οδηγούν τον πολίτη σε άλλες συμπεριφορές.  Ευελπιστούμε τα πράγματα να αλλάξουν γιατί δυστυχώς έχουμε οδηγηθεί ως χώρα στο τέλμα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου