Ανοίξτε τα παράθυρα

Ονειρεύομαι να φυσήξει άνεμος δυνατός, να πάρει μακριά όλα τα.. σκουπίδια της ζωής μου.

Ονειρεύομαι να βρέξει πολύ δυνατά, να ξεπλύνει τη.. βρώμα και από το πιο μικρό φυλλαράκι.

Ονειρεύομαι με κάποιο μαγικό τρόπο, ν’  άνοιγα τα μεγάλα παραθυρόφυλλα της χώρας και να γέμιζαν τα πολιτικά δωμάτια της, με φρέσκο καθαρό δροσερό αέρα.

Δεν αντέχω άλλο αυτή την κλεισούρα, τη βρώμα, τη μούχλα της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής.

Θέλω γύρω μου ανθρώπους χαμογελαστούς, με διάθεση προσφοράς και αλληλεγγύης.

Δεν αντέχω την απληστία, την ολοένα καταρρέουσα ηθική των ανθρώπων που καταστρέφει περιβάλλον, φιλίες, οικογενειακούς δεσμούς, κανόνες αξιοπρέπειας και ήθους στις επαγγελματικές επαφές.

Δεν αντέχω τους «junkie» πολιτικούς ασπάλακες, που με σαδιστική ψυχρότητα κάνουν «delete» στα αξιοπρεπή δεδομένα της ζωής μου, στο μέλλον των παιδιών μου.

Δεν αντέχω τους πολιτικούς εργολάβους, που εργάζονται για την αποκλειστική εξυπηρέτηση της άρχουσας τάξης της λαμογιάς. Το μαφιόζικο αλισβερίσι τους, με τους πρακτορίσκους δολοπλόκους των μαζικών μέσων αποβλάκωσης, έντυπων και τηλεοπτικών.

Δεν αντέχω, σε υπερθετικό βαθμό, όλα αυτά τα αριστερίζοντα γκρουπούσκουλα, τους μαλακοκουλτουριάρηδες ποιητές , συγγραφείς, πανεπιστημιακούς που μέσα στον απόλυτα ηλίθιο ναρκισσισμό τους, και την σαλιάρικη δουλοπρέπεια τους στο σύστημα να έχουν πουλήσει την ψυχή τους στον » άρχοντα του σκότους » για μια καλοπληρωμένη θεσούλα ή μια παχυλή επιδότηση.

Δεν αντέχω τις πολιτικές προδοτικές επιλογές, που ανοίγουν δρόμο στους εγχώριους μπουμπούκους να εξελιχθούν πολιτικά και τους έξωθεν τοκογλύφους να ρημάξουν την χώρα μου.

Δεν αντέχω την απάθεια, την δουλοπρέπεια, τον ωχαδερφισμό.

Δεν αντέχω αυτούς που λένε ΝΑΙ σε όλα.

Δεν αντέχω ανθρώπους σκοτεινούς σκυφτούς να φοβισμένους.

Βοηθήστε μωρέ ν’ ανοίξουμε τα παράθυρα.. ν’ ανασάνουμε επιτέλους καθαρό αέρα!

Έλεος! Δεν σας έπνιξε ακόμα η βρώμα;

Με τα παρακάτω λόγια, έκλεισε την απολογία του ο Νίκος Καζαντζάκης στην ανακριτική αρχή του Ηρακλείου.

Όλοι, όσοι πονούμεν τον άνθρωπον, έχομεν χρέος α) να μην ανεχώμεθα πλέον την αδικίαν και την ανηθικότητα της συγχρόνου κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής β) να διασώσωμεν και να τονίσωμεν το δικαίωμα, το οποίον έχει ο λαός να θέλη να βελτιώση την θέσιν του. Και όχι μόνον το δικαίωμα αλλά και την δύναμιν να υψώση το επίπεδον της όλης ζωής του.

Σκοπός μας είναι να δημιουργήσωμεν μίαν ανωτέραν ηθικήν, να φέρωμεν δικαιοσύνην εις τον κόσμον, να δώσωμεν βαθυτέραν έννοιαν εις την αρετήν, εις την τιμήν, εις την ανθρωπότητα.

Medusa

Πηγή