Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Εκλογές στη ζούλα...

του Γ. Δελαστίκ
Διασκεδαστική μέσα στο πλαίσιο της τραγωδίας της χώρας είναι αυτή η προεκλογική εκστρατεία εκ μέρους ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Έντρομοι οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Αντώνης Σαμαράς δεν τολμούν να κάνουν πουθενά συγκέντρωση σε ανοιχτό χώρο, εξαιτίας του φόβου πολιτικής γελοιοποίησής τους λόγω ισχνής συμμετοχής πλήθους και καταθλιπτικών συγκρίσεων με το παρελθόν. Πάνε και χώνονται σε μικρά κλειστά γήπεδα μπάσκετ, με απολύτως ελεγχόμενο κοινό και… «φέις κοντρόλ» (!) του κοινού, λες και μπαίνει ο κόσμος σε… νυχτερινά κέντρα ή καμπαρέ!
Αντί, δε, να κάνουν μπάνιο στην αγάπη του λαού τους, κάνουν μπάνιο στους… σωματοφύλακες, οι οποίοι συνωστίζονται γύρω από τους κοσμαγάπητους ηγέτες σε ομάδες, που σε αριθμό μελών υπερβαίνουν κατά πολύ τις ποδοσφαιρικές ομάδες! Όσο δε για τους υποψήφιους βουλευτές των δύο κυβερνητικών κομμάτων, αυτοί κάνουν προεκλογικές συγκεντρώσεις σε… γιάφκες, υπό καθεστώς αυστηρής εχεμύθειας!
Κι ενώ σε άλλες εκλογικές χρονιές γινόταν χαμός για το ποιος θα πρωτοκάνει και ποια μέρα την κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος για να ισχυριστεί εν συνεχεία ότι «ένα εκατομμύριο λαού» συμμετείχε σε αυτή, τούτη τη φορά -μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές κι ενώ σε δέκα μέρες θα γίνουν οι εκλογές- ούτε φωνή ούτε ακρόαση περί του θέματος! Καμιά προθυμία Βενιζέλου και Σαμαρά να απευθυνθούν στη… «λαοθάλασσα» των οπαδών των κομμάτων τους και να τους επιδείξουν ως περίτρανη απόδειξη της «βέβαιης» νίκης τους.
Πολιτική απειλή νοθείας
Ευεξήγητος ο δισταγμός τους. Φοβούνται μήπως είναι τόσο λίγοι οι οπαδοί τους που θα είναι πρόθυμοι να προσέλθουν σε μια τέτοια συγκέντρωση, ώστε να μην αποκλείεται καθόλου ενδεχόμενη αυθόρμητη συρροή «Αγανακτισμένων» της πλατείας να οδηγήσει σε άγριο κράξιμο και κατεξευτελισμό των αυτοπροβαλλόμενων ως επίδοξων πρωθυπουργών.
Η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού, όμως, σε βαθμό που να μην τολμούν οι υποψήφιοι βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων να εμφανιστούν δημοσίως, δεν πρέπει να οδηγεί τους πολίτες σε κατάσταση αυτοϊκανοποίησης και χαλάρωσης της πολιτικής επαγρύπνησής τους.
Η κατάσταση που επικρατεί έχει πολύ πιο επικίνδυνα χαρακτηριστικά απ’ όσο φαντάζεται ο κόσμος.ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα κάνουν τα πάντα για να γαντζωθούν στην εξουσία. Από πολιτική σκοπιά, δεν θα είχαν τον παραμικρό δισταγμό να καταφύγουν ακόμη και σε… νόθευση (!) των εκλογικών αποτελεσμάτων προκειμένου να βελτιώσουν τεχνητά τις επιδόσεις τους.
Το γεγονός ότι τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ θα ωφελούνταν από ενδεχόμενη νοθεία, αν είχαν τη δυνατότητα να την κάνουν, πρέπει να λειτουργήσει ως καμπανάκι συναγερμού για τα υπόλοιπα κόμματα. Όχι για το ΚΚΕ, το οποίο θα διασφαλίσει σίγουρα την ύπαρξη εκπροσώπων του σε κάθε εκλογικό τμήμα και επομένως δεν θα κινδυνεύσει, όσο πρωτίστως για το νεοπαγές κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου, το οποίο είναι άκρως αμφίβολο αν είναι σε θέση να τοποθετήσει κομματικούς αντιπροσώπους σε κάθε τμήμα, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ευνόητο είναι πως και τα μικρότερα κόμματα είναι εύκολα υποψήφια θύματα.
Τα κόμματα αυτά οφείλουν να λάβουν τα μέτρα τους για να προστατεύσουν τις ψήφους τους. Οα ήταν εντελώς παράλογο να νομίζουν ότι θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα του Π. Καμμένου, του ΣΥΡΙΖΑ και των μικρών η… ΝΔ, το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ!
Ψίθυροι ανωμαλίας!
Πέρα από την επίσημη… μπουρδολογία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ περί των δήθεν κινδύνων που απειλούν τη χώρα αν οι εκλογείς δεν ψηφίσουν αυτά τα δύο κόμματα, ώστε να αποφευχθεί η «ακυβερνησία», κατά τον Βενιζέλο, και η μη αυτοδυναμία κατά τον Σαμαρά, έχει τεθεί παράλληλα σε κίνηση ένας υφέρπων μηχανισμός διασποράς φημολογιών, που στόχο έχουν να τρομοκρατήσουν τους πλέον απολίτικους και ψοφοδεείς ψηφοφόρους για να τους στρέψουν προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Περιδεείς ενώπιον της βεβαιότητας ότι για πρώτη φορά στα σαράντα σχεδόν της Μεταπολίτευσης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί θα αποτελούν πιθανότατα μειοψηφία του 50% των ψήφων, κύκλοι συνδεόμενοι με τα κόμματα αυτά διοχετεύουν«εμπιστευτικά» κάποιες δήθεν «σίγουρες πληροφορίες», ότι αν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν από κοινού να σχηματίσουν κυβέρνηση τότε έχουν έτοιμα σχέδια για να προχωρήσουν σε… «συνταγματική εκτροπή»!
Πρόκειται για εντελώς αβάσιμες πολιτικές ανοησίες, που δεν αποτυπώνοουν καμιά απολύτως πραγματική διεργασία και καμιά απολύτως πραγματική δυνατότητα! Να τρομάξουν τον κοσμάκη προσπαθούν κάποιοι με τέτοια κόλπα και τίποτα περισσότερο. Καμιά αλήθεια δεν εμπεριέχουν τέτοιες φήμες.
 Ετοιμόρροπο σκηνικό
Αυτό το πολιτικό σκηνικό του δικομματισμού ΝΔ – ΠΑΣΟΚ είναι εντελώς ετοιμόρροπο στη συνείδηση του ελληνικού λαού και αναμένεται να αρχίσει και επισήμως η κατάρρευσή του με το εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό αντικειμενικά του αφαιρεί κάθε δυνατότητα δυναμικών κινήσεων συνταγματικής εκτροπής υπό τον έλεγχο του. Αντιθέτως, σε παλαιότερες εποχές, αυτό το ημιθανές πολιτικό προσωπικό θα άνοιγε την όρεξη πραξικοπηματικών δυνάμεων για να το σαρώσουν, όχι για να το υπηρετήσουν!
Εντελώς θεωρητικά μιλώντας, αν, για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έπαιρναν στις εκλογές αθροιστικά ποσοστό 35% ή 40%, θα ήταν πολύ διασκεδαστικό να επιχειρούσαν να κινητοποιήσουν το στρατό ή τη δικαστική εξουσία για να στηρίξουν κάποιο καθεστώς συνταγματικής εκτροπής έχοντας το 60% του λαού να έχει μόλις εκφραστεί εναντίον τους!
Θα είχε φοβερή πλάκα μια τέτοια φαρσοκωμωδία -με τη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ μάλιστα, να έχουν ήδη υπογράψει στο νέο Μνημόνιο με την Ε.Ε και το ΔΝΤ ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα «τσεκουρώσουν» τους μισθούς των στρατιωτικών, των δικαστών και των αστυνομικών! Θα γέλαγε κάθε πικραμένος.
Η πραγματική συμφορά
Δεν έχει, όμως, νόημα να χασκογελάμε με παραμύθια που ικανοποιούν τον πληγωμένο εγωισμό του ελληνικού λαού – γιατί η κατάσταση δεν είναι καθόλου για γέλια, όσο γελοίοι κι αν φαντάζουν στα μάτια των πολιτών οι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Αντιθέτως, είναι πολύ επικίνδυνοι. Η πραγματική συμφορά για τον τόπο δεν είναι κάποιοι ανύπαρκτοι επίδοξοι πραξικοπηματίες, αλλά το άκρως υπαρκτό ενδεχόμενο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να μπορέσουν, ελέω εκλογικού νόμου, να σχηματίσουν και πάλι κυβέρνηση στην υπηρεσία των Γερμανών, της EE, του ΔΝΤ και των πιο επιθετικών κύκλων του ελληνικού κεφαλαίου.
Αυτός ο κίνδυνος δεν είναι μακρινός. Αντιθέτως αγγίζει τα όρια της βεβαιότητας αφού υπό ορισμένες προϋποθέσεις αρκεί ακόμη και μόλις το ένα … τρίτο (!) των ψήφων σχεδόν να πάρουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί για να πιάσουν τους 151 βουλευτεί – αρκεί και το 36,5%.
Αν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατορθώσουν να συ-γκυβερνήσουν και πάλι, θα μας λιώσουν! Θα συνθλίψουν σαν σκουλήκια εκατομμύρια Έλληνες! Έχει τεράστια σημασία, λοιπόν, αυτά τα δύο κόμματα του νέου Μνημονίου να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν μικρότερο ποσοστό. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την Ελλάδα να μην σχηματίσουν σε καμιά περίπτωση ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση.
Μετεκλογική αναμέτρηση
Στις εκλογές πρέπει να εξασφαλιστεί πάση θυσία ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί θα αποτελούν για πρώτη φορά λαϊκή μειοψηφία, ότι σε καμία περίπτωση δεν θα φτάσουν το 50% των ψήφων.
Αφ’ ης στιγμής πέσουν κάτω από το 50%, ακόμη κι αν κατορθώσουν λόγω του εκλογικού νόμου να σχηματίσουν κυβέρνηση, η λαϊκή πλειοψηφία του 60% ή και περισσότερο του ελληνικού λαού θα δώσει τη μεγάλη και παρατεταμένη μάχη της μη αναγνώρισης και απονομιμοποίησης μέσω αλλεπάλληλων κινητοποιήσεων εναντίον της κυβέρνησης μειοψηφίας, με στόχο την άμεση ανατροπή της.
Αν οι κάλπες αποδείξουν ότι η πλειοψηφία του λαού είναι κατά του Μνημονίου και ο εκλογικός νόμος επιτρέψει το σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης, οι πολίτες θα πρέπει μέσω διαδηλώσεων να προκαλέσουν νέες εκλογές, προκειμένου να σχηματιστεί αντιμνημονιακή κυβέρνηση σωτηρίας της χώρας και να εναρμονιστεί έτσι η κυβέρνηση με τα εκπεφρασμένα αισθήματα του λαού κατά του Μνημονίου.
Πηγή:   http://seisaxthia.wordpress.com
Διαβάστε περισσότερα»

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Έχει ο καιρός γυρίσματα.


Τι δεν θα ακούσουμε τις επόμενες ημέρες από τους δύο Συγκυβερνήτες προκειμένου να κρατήσουν τη θέση του δήμιου.

Ο ένας μας βγήκε αντιμνημονιακός, όψιμα.  Λέει δεν συμφωνούσε με κανένα μνημόνιο αλλά αναγκάστηκε να τα ψηφίσει. Μας τάζει δίχτυ προστασίας (μάλλον θηλιά εννοεί).  Μας τάζει σταθερό, δεκαετές φορολογικό πλαίσιο όταν ο ίδιος έχει ψηφίσει 20 φορολογικούς νόμους και έχει υπογράψει εκατοντάδες σελίδων εγκυκλίων μέσα σε δύο μόλις χρόνια.

Μας τάζει πως θα απεμπλακούμε από το μνημόνιο σε δύο χρόνια όταν ψήφισε τη μη απεμπλοκή για τα επόμενα 20 χρόνια.
Ο άλλος μας τάζει τα ίδια αλλά με άλλα λόγια. Επιδόματα σε πολυτέκνους, αποκατάσταση χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, ανάπτυξη (όπως λέει τα κέρδη των μεγαλοκαρχαριών).
Τάζουν, τάζουν, τάζουν.


Όχι, δεν μας αξίζουν τέτοιοι πολιτικοί, δεν μας αξίζει το μέλλον που σχεδιάζουν για μας.

Μπορούμε και θα τους ανατρέψουμε.


Διαβάστε περισσότερα»

Έχουν χάσει τον έλεγχο.

        
          Δεν είναι εικασία, είναι διαπίστωση.
          Οι αντιδράσεις και οι εκβιαστικές τους οδηγίες για μετακίνηση των υπαλλήλων που δεν υπογράψουν τα συμβόλαια της ντροπής το αποδεικνύουν περίτρανα.
         Προσπαθούν με κάθε τρόπο να εκβιάσουν τους υπαλλήλους που δεν είναι πρόθυμοι να στελεχώσουν το νέο ''σώμα'' ώστε να επιδείξουν μια εικονική επιτυχία τουλάχιστον στο ανούσιο επίπεδο των αιτήσεων.

         Ήδη επίσης βλέπουμε σε όλη την Ελλάδα ο πιστός κομματικός στρατός των υπαλλήλων του καθεστώτος να υποβάλλει αιτήσεις σωρηδόν, ώστε να στεφθεί με ''επιτυχία'' η διαδικασία. Ακόμη και άτομα που δεν ξέρουν ούτε τη φορολογική τους δήλωση να συμπληρώσουν δηλώνουν πως θέλουν να γίνουν ελεγκτές, υπογράφουν επιταγές που περιμένουν πως θα εξαργυρωθούν στο μέλλον, κάνουν εξάλλου αυτό  που έκαναν πάντα.

         Αντιγράφουμε τα λόγια συναδέλφου από την Θράκη: "Απέναντι σε αυτές τις φασιστικές-χουντικές μεθοδεύσεις και αντιλήψεις μια είναι η λύση:  ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.  Με κάθε μέσο και τρόπο. Αν υποχωρήσουμε τώρα και προσκυνήσουμε στην απόλυτη αυθαιρεσία δεν έχει καμιά σημασία ποιος θα βγεί στις 6/5 γιατί εμείς θα είμαστε πιστοί ραγιάδες στην εκάστοτε εξουσία".
        
         Όμως είναι ήδη αργά.

         Όσοι εκβιασμοί και αν γίνουν τις επόμενες ημέρες θα είναι πιθανώς οι τελευταίοι. Το καθεστώς γκρεμίζεται.




Διαβάστε περισσότερα»

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Οι θέσεις της Συνεργασίας Ανεξάρτητων Σχημάτων Εφοριακών για τους ελεγκτές βεβαίωσης και είσπραξης.


Με αφορμή:
 Την πανελλαδική προκήρυξη θέσεων για το σώμα ελεγκτών βεβαίωσης και αναγκαστικής είσπραξης εσόδων,
    Την απόφαση του 25ου Συνεδρίου της ΠΟΕ-ΔΟΥ,
    Τις αποφάσεις των πρωτοβάθμιων συλλόγων όλης της Ελλάδας,
 Την ανάγκη για τη δημιουργία φοροεισπρακτικού μηχανισμού με δημοκρατικά και πραγματικά αξιοκρατικά κριτήρια που στο στόχαστρο δεν θα έχει το Λαό αλλά τη μεγάλη φοροδιαφυγή,
v    Τη ρευστότητα της πολιτικής κατάστασης στη χώρα μας και τις επικείμενες εκλογές,

ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠ.ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ:
ü  Να ακυρωθούν τα αποτελέσματα του «διαγωνισμού» που έγινε στις 18/02/2012.
ü  Να ακυρωθούν οι τοποθετήσεις των συναδέλφων που προέκυψαν από αυτόν.
ü  Να μην προσδιοριστεί ημερομηνία διεξαγωγής άλλου διαγωνισμού.

Η ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ:
ØΑν αποδείξει η ηγεσία του υπουργείου ότι έχει την πολιτική βούληση,
ØΌταν σταματήσει να μεταφράζει στα ελληνικά τις οδηγίες της Τρόικας και του ΔΝΤ και ακούσει για πρώτη φορά και τις προτάσεις των, επιστημονικά και επαγγελματικά καταξιωμένων, φοροτεχνικών και εφοριακών,
ØΜε την τεχνολογική αναβάθμιση του ΤΑΧΙS και τη μηχανοργάνωση των υπηρεσιών,
ØΜε τον απεγκλωβισμό χιλιάδων συναδέλφων από μη παραγωγικές εργασίες και τον προσανατολισμό των εφοριών στον έλεγχο,
ØΜε ουσιαστικά κίνητρα και αμοιβές που δεν θίγουν την αξιοπρέπειά μας και διασφαλίζουν ένα δίκαιο εισόδημα,
ØΜε ένα απλό, δημοκρατικό φορολογικό σύστημα.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ:
·                     Τη διάσπαση του κλάδου και τη δημιουργία δύο κατηγοριών υπαλλήλων
·                     Τη δημιουργία της ζούγκλας των συμβολαίων
·                     Τις απολύσεις που υποκρύπτει η εκτρωματική και μόνο κατ΄ επίφαση αξιοκρατική διαδικασία
ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ – ΔΕΝ ΠΛΕΟΝΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΟΥΝ ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟ «ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ» ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ
§     Ανένταχτη Κίνηση Εργαζομένων στις ΔΟΥ Αχαΐας, Ηλείας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας,
§     Ανεξάρτητοι Εφοριακοί Δωδεκανήσου,
§     Ανεξάρτητοι Εφοριακοί Ιωαννίνων,
§     Ανεξάρτητοι Εφοριακοί Κέρκυρας Αντι-Δράστε,
§     Ενιαίο Μέτωπο Εφοριακών Δράμας Καβάλας.
Διαβάστε περισσότερα»

Ενημέρωση του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στις ΔΟΥ του Ν. Κέρκυρας για τους ελεγκτές βεβαίωσης και είσπραξης.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΤΟΥ  ΝΟΜΟΥ  ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΣΑΜΑΡΑ 13–49100 ΚΕΡΚΥΡΑ–ΤΗΛ: 2661041442  FAX: 2661034550
www.corfutax.blogspot.comemail:syllogoseforiakonkerkyras@yahoo.gr

Στα πλαίσια των υποχρεώσεων του Συλλόγου μας για ενημέρωση των υπαλλήλων, σας παραθέτουμε τις παρακάτω σκέψεις αναφορικά στο θέμα των ελεγκτών βεβαίωσης, προκειμένου να σχηματίσετε τη δική σας άποψη για το θέμα αυτό.
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν. 3943/2011, συνιστώνται στο Υπουργείο Οικονομικών θέσεις Ελεγκτών Βεβαίωσης και Αναγκαστικής Είσπραξης των Εσόδων του Κράτους.  Χωρίζονται με τον τρόπο αυτό οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που θα είναι επιφορτισμένοι με το έργο της βεβαίωσης και της είσπραξης εσόδων και στους υπόλοιπους.
O αριθμός των θέσεων των Ελεγκτών καθορίζεται συνολικά σε δύο χιλιάδες τριακόσιες τριάντα πέντε. Για την Κέρκυρα οι ελεγκτές ανέρχονται σε 22. Οι ελεγκτές ανήκουν στις κατηγορίες ΔΕ, ΤΕ και ΠΕ.
Ο διαχωρισμός αυτός και η κάλυψη των θέσεων Ελεγκτών Βεβαίωσης και Αναγκαστικής Είσπραξης των Εσόδων του Κράτους θα γίνει με γραπτές εξετάσεις, κατόπιν αιτήσεων των ενδιαφερόμενων υπαλλήλων.  Ταυτόχρονα θα μοριοδοτηθούν συγκεκριμένα τυπικά κριτήρια, η προηγούμενη εμπειρία σε τμήμα ελέγχου (υπό προϋποθέσεις) και η προφορική συνέντευξη.
Αμέσως παρακάτω παραθέτουμε τις σκέψεις μας σχετικά με το πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του νέου νόμου.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           

Πλεονεκτήματα
Μειονεκτήματα
Αξιολόγηση, εξετάσεις
Εισάγει μια διαδικασία αξιολόγησης και αξιοκρατίας, κάτι που αποτελεί κοινό αίτημα των  περισσοτέρων μας.
Η πιστοποίηση υπαλλήλων αιχμής είναι μια διαδικασία που εφαρμόζεται σε πολλές αναπτυγμένες χώρες, όπως το Ην. Βασίλειο, η Αυστραλία κλπ.
·         Δεν διασφαλίζεται η ακεραιότητα της διαδικασίας της εξέτασης αφού δεν ακολουθούνται οι διαδικασίες του ΑΣΕΠ ή των Πανελληνίων εξετάσεων.
·         Οι μαρτυρίες για τις διαδικασίες επιλογής των ελεγκτών των εξεταστικών κέντρων του παρελθόντος (ΤΕΚ-ΠΕΚ κλπ) δεν μας δίνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για πραγματική αξιοκρατία.
·         Επανυποβάλλονται  οι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ σε εξέταση σε αντικείμενα που ήδη έχουν εξεταστεί και μάλιστα με αδιάβλητες εξετάσεις. Αντί αυτού τους πριμοδοτεί με 50 μόρια, τα μισά δηλαδή της συνέντευξης!
Συνέντευξη
Είναι απαραίτητη σε κάθε διαδικασία επιλογής προσωπικού, τόσο στον ιδιωτικό  όσο και στο δημόσιο τομέα, σε  αρκετές αναπτυγμένες χώρες. Σε όλες τις θεωρίες Διοίκησης Επιχειρήσεων θεωρείται επιβεβλημένη.
·         Δίνει πάρα πολλά μόρια (100),  όσα και η άριστη γνώση, σύμφωνα με τις γραπτές εξετάσεις, σε δύο εξεταζόμενα αντικείμενα.
·         Αφήνει υπερβολικά πολλά περιθώρια  για αδιαφανείς επιλογές υπαλλήλων. Η  δε εμπειρία στη χώρα μας έχει δείξει ότι τέτοιου είδους πρακτικές καμία σχέση δεν έχουν με την αξιοκρατία.
·         Έχουν οι εξεταστές την επιστημονική κατάρτιση, τις απαραίτητες γνώσεις επιλογής υποψηφίων και εξέτασης της προσωπικότητάς τους, έχουν εκπαιδευθεί ανάλογα;
Διαχωρισμός υπαλλήλων
Είναι για κάποιους αναγκαίος προκειμένου να υπάρχει κίνητρο αποδοτικότητας και παραγωγικότητας στο Δημόσιο.
·         Στην υπάρχουσα κοινωνική, οικονομική και πολιτική κατάσταση θεωρούμε πως προοιωνίζει απολύσεις υπαλλήλων, κυρίως των κατηγοριών ΔΕ και ΥΕ.
·         Δημιουργεί υπαλλήλους δύο ταχυτήτων.
·         Δημιουργεί συνθήκες «ανθρωποφαγίας» μεταξύ των υπαλλήλων του Υπουργείου.
Συμβόλαια αποδοτικότητας
Δεν βρίσκουμε κάτι θετικό στην υπογραφή των συμβολαίων.
·         Δημιουργεί συνθήκες αγοραίας ζούγκλας στο δημόσιο τομέα. Πλέον οι υπάλληλοι θα συμπεριφέρονται σαν αρπακτικά ζώα, «ο θάνατός σου η ζωή μου». Ποιος έμπειρος υπάλληλος πλέον θα δαπανήσει χρόνο για να βοηθήσει τους άπειρους συναδέλφους, όταν αυτό θα του στερεί χρόνο από τον έλεγχο των δικών του υποθέσεων και θα τον απομακρύνει έτσι από το δικό του ‘’στόχο’’;
·         Εισάγουν τη λειτουργία καρότου και μαστίγιου στο δημόσιο τομέα.
·         Δεν προβλέπεται ένα πλήρως αντικειμενικό σύστημα επιλογής υποθέσεων προς έλεγχο ώστε να ανατίθενται στους υπαλλήλους. Έτσι μπορεί να ευνοούνται ημέτεροι στους οποίους θα ανατίθενται  υποθέσεις αξιόλογες ενώ στους μη ημέτερους το αντίθετο.
·         Αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι τότε ο υπάλληλος θεωρείται αποτυχημένος; Με βάση το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση των υπαλλήλων ο μη αποδοτικός υπάλληλος καθηλώνεται μισθολογικά και βαθμολογικά.
·         Μήπως ο «αποτυχημένος» υπάλληλος κατόπιν μετακινηθεί ακόμη και εκτός Υπουργείου ή και απολυθεί; Όλα είναι πιθανά πλέον, αρκεί μια νέα «νομοθετική ρύθμιση».
Ποσόστωση 25% στους έμπειρους ελεγκτές
Είναι απαραίτητη η ανανέωση του προσωπικού των ελεγκτών.
·         Η τριετής  προϋπηρεσία είναι μικρό διάστημα, θα μπορούσε το όριο να είναι δεκαετές.
·         Το ποσοστό του 25% είναι πολύ μικρό.
·         Είναι απαραίτητη στη διενέργεια του ελέγχου η πολυετής εμπειρία. Οι νέοι υπάλληλοι δεν έχουν γνώσεις διενέργειας ελέγχου σε ειδικές περιπτώσεις όπως ο τακτικός έλεγχος, ο έλεγχος των εικονικών συναλλαγών κλπ
Στοχοθεσία
Υποβοηθά την αύξηση της παραγωγικότητας
·         Η εμπειρία μάς   δείχνει ότι συνήθως τίθενται ανέφικτοι στόχοι από άτομα που καμία σχέση δεν έχουν με τις υπηρεσίες αιχμής και τη διενέργεια του ελέγχου.
·         Σύμφωνα με πληροφορίες αλλά και δημοσιεύματα στον Τύπο, οι στόχοι που τέθηκαν στους Διευθυντές των Δ.Ο.Υ. που υπέγραψαν τα πρώτα συμβόλαια αναφέρονται σε αύξηση εισπράξεων και ελέγχων έως και 200%. Οι στόχοι αυτοί είναι ανέφικτοι. Παρόμοιους, άπιαστους  στόχους πιστεύουμε πως θα θέσουν και για τους ελεγκτές.
Μισθολογικά
-
·         Δεν προβλέπεται η παροχή αξιόλογων μισθολογικών κινήτρων σε όσους ελεγκτές επιτύχουν τους στόχους. Αντίθετα δημιουργεί συνθήκες 4-4-2 και μάλλον  εσκεμμένα.
·         Είναι δυνατόν υπάλληλος των 1000 ευρώ να ελέγχει επιχειρήσεις με έσοδα εκατομμυρίων ευρώ; Σε καμία γνωστή θεωρία Διοίκησης Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών δεν μπορέσαμε να ανιχνεύσουμε  παρόμοια στρατηγική.
Αριθμός ελεγκτών
-
·         Είναι πολύ μικρότερος από ό,τι ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε σχέση με τον αριθμό των ελεγχόμενων επιχειρήσεων και υποθέσεων της χώρας μας. Με τόσους λίγους ελεγκτές η φοροδιαφυγή δεν καταπολεμείται.
Γνώση υπολογιστών
Άκρως απαραίτητη για έναν ελεγκτή αλλά και για κάθε εργαζόμενο στον διοικητικό κλάδο.
·         Γιατί αναγνωρίζεται μόνο με πτυχία και δεν είναι στα υπό εξέταση αντικείμενα ώστε οι εμπειρικοί και πολύ καλοί χρήστες Η/Υ να λαμβάνουν μόρια;
·         Η απόκτηση του ECDL απαιτεί δαπάνη εκατοντάδων ευρώ.
Γνώση ξένων γλωσσών
Είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία στη σύγχρονη εποχή.
·         Πριμοδοτεί υπερβολικά τους κατόχους πτυχίου επιπέδου Proficiency ενώ οι κάτοχοι πτυχίων επιπέδου First Certificate (Lower), δεν πριμοδοτούνται.  Τα μόρια μάλιστα για την άριστη γνώση μιας ξένης γλώσσας είναι τόσα όσα και τα μόρια της άριστης γνώσης ενός εκ των εξεταζόμενων αντικειμένων.
Η άποψή μας είναι  ότι παρά τα θετικά στοιχεία που μπορεί να έχει κάθε διαδικασία αξιολόγησης εντούτοις, η συγκεκριμένη διαδικασία βρίθει ελαττωμάτων και αρνητικών σημείων. Το μέγεθος και η έκταση των ελαττωμάτων θεωρούμε μάλιστα πως προοιωνίζει την αποτυχία του εγχειρήματος.
Τα  κυριότερα αυτών είναι:
·         η μη διασφάλιση της αξιοκρατικής επιλογής,
·         η ουσιαστική διάσπαση του κλάδου, και ο κίνδυνος των απολύσεων,
·         τα συμβόλαια αποδοτικότητας
·         η απόδοση ευθυνών στους υπαλλήλους του Υπουργείου μας οι οποίοι παρουσιάζονται ως υπαίτιοι για τη φοροδιαφυγή,
·      η ύπαρξη τεράστιων κινδύνων κυρίως για τους νέους και άπειρους υπαλλήλους που θα στελεχώσουν τα ελεγκτικά τμήματα, λόγω της έλλειψης εμπειρίας. Το καθηκοντολόγιο (το οποίο συνήθως δεν εφαρμόζεται) προβλέπει μια συγκεκριμένη υπηρεσιακή διαδρομή των υπαλλήλων ώστε μετά από λίγα χρόνια να στελεχώσουν τα τμήματα ελέγχου και δικαστικού, έχοντας όμως πρώτα αποκτήσει τις απαιτούμενες γνώσεις και εμπειρία. Με τη νέα διαδικασία ο νέος υπάλληλος ρίχνεται στη ‘’μάχη’’ χωρίς  κανένα απολύτως όπλο.
Η διαδικασία αυτή, θεωρούμε,  έγινε «στο πόδι» όπως και τόσα άλλα νομοθετήματα της ελληνικής κυβέρνησης, με τη δαμόκλειο σπάθη της Τρόικας για «μεταρρυθμίσεις», όπως βαπτίζονται οι απολύσεις.
Αποτελεί πιστεύουμε ένα κακέκτυπο ανάλογων διαδικασιών του εξωτερικού, χωρίς προετοιμασία, χωρίς τη συμμετοχή των υπαλλήλων στη διαμόρφωση του νομικού πλαισίου μέσω των αντιπροσωπευτικών οργάνων  τους, χωρίς τον συνυπολογισμό των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας μας και της σημερινής κατάστασης.
Μήπως ο σκοπός δεν είναι η επιτυχία αλλά η «πιστοποιημένη» αποτυχία ώστε στη συνέχεια με ελάχιστες αντιστάσεις να εκχωρηθούν αντικείμενα στον ιδιωτικό τομέα αλλά και να απολυθούν οι «πιστοποιημένοι αποτυχημένοι υπάλληλοι»;  
Συνεπώς, θεωρούμε πως η  συγκεκριμένη διαδικασία,  όπως έχει ορισθεί στην παρούσα συγκυρία, χωρίς να εξαλειφθούν τα ελαττώματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω,  εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το εργασιακό μας παρόν και μέλλον και συνεπώς είναι μια άκρως επίφοβη και επικίνδυνη επιλογή για όλους μας.
Αντίθετα προτείνουμε:
·                     Να αποκτήσουν επιτέλους οι κυβερνώντες βούληση για πάταξη της φοροδιαφυγής, αντί των θεατρινισμών και των προεκλογικών εξαγγελιών για την καταπολέμησή της.
·                     Απλό και αντικειμενικό σύστημα ελέγχου.
·                     Εστίαση στους μεγαλοκαρχαρίες  και την μεγάλη φοροδιαφυγή που χρόνια τώρα παραμένουν στο απυρόβλητο και όχι στο λαό και στους μικρομεσαίους.
·                     Πλήρη μηχανοργάνωση των υπηρεσιών μας αντί των εξαγγελιών που ακούμε εδώ και δεκαετίες.
·                     Πραγματική και όχι κατ΄ επίφαση αξιοκρατία, διαφανή κριτήρια στελέχωσης των υπηρεσιών και των τμημάτων αλλά και υπηρεσιακής εξέλιξης των υπαλλήλων.
·                     Αξιοποίηση του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού υπαλλήλων για ελεγκτικές διαδικασίες, αντί των γραφειοκρατικών που σήμερα απασχολούνται.
·                     Ήρεμο εργασιακό περιβάλλον και όχι φασιστικούς εκβιασμούς και εκφοβισμούς.
·                     Συνεχή επιμόρφωση των υπαλλήλων, επαναδραστηριοποίηση της Σ.Ε.Υ.Υ.Ο.
Για περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά στη διαδικασία επιλογής ελεγκτών μπορείτε να ανατρέξετε στο Νόμο 3943/2011 καθώς και στα έγγραφα του Υπουργείο με αριθμό πρωτοκόλλου Δ2Α1170034 ΕΞ 2011/14-12-2011 και Δ2Σ106031 ΕΞ 2012/11-04-2012 (για την προκήρυξη που αφορά στην Κέρκυρα).
Για το ΔΣ
Ο Πρόεδρος
                             Ο Γραμματέας
Γραμμένος Νικόλαος
                             Κέφης Χρήστος
    
               

Διαβάστε περισσότερα»

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Χάθηκαν στοιχεία για τον φίλο του Παπακωνσταντίνου.



Σε μια περίεργη υπόθεση συγκάλυψης, με ενδεχόμενες πολιτικές παρεμβάσεις που οδήγησαν στην καρατόμηση τριών υπαλλήλων του ΣΔΟΕ, φαίνεται ότι εμπλέκεται η διεύθυνση του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος στη δυτική Μακεδονία.

Σε μία πρωτοφανή κίνηση, εντός της Μεγάλης Εβδομάδας και λίγες ώρες προτού προκηρυχθούν εκλογές, με υπουργική απόφαση που φέρει την υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Παντελή Οικονόμου, μετακινήθηκαν δύο υπάλληλοι του ΣΔΟΕ Δυτικής Μακεδονίας.

Ο ουσιαστικός λόγος για τον οποίο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι υπάλληλοι μπήκαν
«στο ψυγείο» είναι επειδή βρίσκονταν επί τα ίχνη σκανδαλώδους υπόθεσης, όπως λέγεται, με πρωταγωνιστή πασίγνωστο επιχειρηματία της βόρειας Ελλάδας. Πρόκειται για τον Θανάση Πάπιστα, ο οποίος διατηρεί 40 καταστήματα εταιρίας κινητής τηλεφωνίας στη Μακεδονία. Το όνομα του κ. Πάπιστα έγινε γνωστό το 2008, όταν προέκυψε το θέμα της Μονής Βατοπαιδίου, καθώς φαινόταν αναμεμειγμένος στις διαβόητες αγοραπωλησίες. Δύο εταιρίες με τη συμμετοχή του κ. Πάπιστα (η ΑΝΘΕΜΙΑΣ και η ΠΑΠΙΣΤΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ) είχαν αγοράσει τα 64 οικόπεδα του Δημοσίου, από τα οποία ξεκίνησε το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου.

Ο επιχειρηματίας όμως είναι και προσωπικός φίλος του πρώην υπουργού Οικονομικών και νυν υπουργού Περιβάλλοντος Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Οπως είχε αποκαλυφθεί τότε, μάλιστα, ο κ. Πάπιστας (που ξεκίνησε από υπάλληλος της ΔΕΗ και βρέθηκε με μεγάλη περιουσία) τον επισκεπτόταν στο πολιτικό γραφείο του στην Κοζάνη, όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου εκλεγόταν εκεί βουλευτής προτού γίνει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση. Επίσης στενός φίλος, αλλά και συνεργάτης του πρώην υπουργού Οικονομικών είναι και ο διευθυντής του ΣΔΟΕ Δ. Μακεδονίας Παντελής Αμανατίδης, όλοι τους από την Κοζάνη. Μάλιστα, όταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου ήταν ο «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, μετακίνησε από τη ΔΟΥ Κοζάνης τον Π. Αμανατίδη και τον έχρισε διευθυντή Προσωπικού στο υπουργείο Οικονομικών.

Από τους ελέγχους που διενήργησε το κλιμάκιο του ΣΔΟΕ προέκυπταν σημαντικά στοιχεία για τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων Πάπιστα. Απόλυτα έγκυρες πληροφορίες κάνουν λόγο για έγγραφα που αποδεικνύουν ότι γινόταν κατ’ επανάληψη χρήση πλαστών φορολογικών στοιχείων, συνολικής αξίας, από τις πρώτες έρευνες, περίπου 6.000.000 ευρώ. Η αρχική έκθεση των ελεγκτών, οι οποίοι ασχολούνται με την υπόθεση πάνω από μία διετία, βρίσκεται στα χέρια του ειδικού γραμματέα ΣΔΟΕ Ιωάννη Διώτη και χαρακτηρίζεται από αρμόδια χείλη «εξαιρετικά σοβαρή».

Την ώρα που η έρευνα κόντευε να ολοκληρωθεί, το κλιμάκιο του ΣΔΟΕ (δύο άντρες και μία γυναίκα) διαλύθηκε και όλοι μεταφέρθηκαν σε άλλες υπηρεσίες, χωρίς μάλιστα οι ίδιοι να έχουν υποβάλει σχετική αίτηση. Η δυσμενής μετάθεση της υπαλλήλου πραγματοποιήθηκε πριν από περίπου έναν μήνα, ενώ οι δύο συνάδελφοί της καρατομήθηκαν μόλις τη Μεγάλη Δευτέρα.

Το πλέον αξιοπερίεργο είναι ότι τα ανεπίσημα χαρτιά (κατασχεθέντα έγγραφα) που είχε φέρει στην επιφάνεια ο αρχικός έλεγχος διαβιβάστηκαν από τη Διεύθυνση ΣΔΟΕ Δυτικής Μακεδονίας προς τα ειδικά συνεργεία ελέγχου, χωρίς να έχει γίνει πρώτα η απαραίτητη επεξεργασία. Πληροφορίες θέλουν τον ίδιο τον επικεφαλής του ΣΔΟΕ Δυτικής Μακεδονίας Π. Αμανατίδη να παίρνει μόνος του την απόφαση για να διαβιβάσει τα κατεσχεμένα έγγραφα της υπόθεσης Πάπιστα στα ειδικά συνεργία, χωρίς να γίνει πρώτα ο υποχρεωτικός έλεγχος. Αρα τα έγγραφα αυτά αυτόματα χάνουν την ισχύ τους και επί της ουσίας αδρανοποιούνται.

Στη διάθεση της «δημοκρατίας» βρίσκονται έγγραφα με τα οποία αποδεικνύεται ότι η κεντρική διοίκηση του ΣΔΟΕ αγνοούσε τις αποφάσεις του διευθυντικού στελέχους της. Μάλιστα, ζητείται μετ’ επιτάσεως από τον κ. Αμανατίδη να σταλούν στα κεντρικά της Αθήνας αντίγραφα από όλα εκείνα τα έγγραφα που εντόπισαν οι υπάλληλοι του ΣΔΟΕ για την υπόθεση Πάπιστα, για να προχωρήσει η διαδικασία καταλογισμού ευθυνών. Οι αιτήσεις αυτές έχουν γίνει από τα τέλη Μαρτίου και φυσικά η κοινοποίηση των εγγράφων δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα, γεγονός που αναγκάζει το ΣΔΟΕ να απευθυνθεί άμεσα στον αρμόδιο οικονομικό εισαγγελέα για να επιληφθεί της υπόθεσης.

Το μυστήριο με τους έξι εκλεκτούς του Οικονόμου

Πολλά ερωτήματα προκαλεί επίσης και το γεγονός ότι εντελώς ξαφνικά, την ώρα που καρατομούνταν τρεις ελεγκτές του ΣΔΟΕ Δυτικής Μακεδονίας, τοποθετούνταν με υπουργικές αποφάσεις στα ίδια πόστα άλλοι έξι υπάλληλοι, χωρίς καν οι ίδιοι να το έχουν ζητήσει. Πριν από δύο μήνες το ΣΔΟΕ, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Προσωπικού του υπουργείου Οικονομικών έστειλε ανακοίνωση-πρόσκληση σε εφορίες και τελωνεία, για να υποβάλουν αίτηση όσοι υπάλληλοι ήθελαν να μεταταχθούν στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος. Υπεβλήθησαν 150 αιτήσεις και το ΣΔΟΕ επέλεξε 120 άτομα για θέσεις σε όλη την Ελλάδα. Για την Περιφερειακή Διεύθυνση Δυτικής Μακεδονίας δεν υπήρξε καμία αίτηση. Και όμως, επελέγησαν έξι άτομα να στελεχώσουν εκεί την υπηρεσία, όλα -όπως λέγεται- της προσωπικής επιλογής του κ. Αμανατίδη – και με την έγκριση του Παντελή Οικονόμου.

Βασίλης Αγγελόπουλος – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Πηγή: olympia.gr
Διαβάστε περισσότερα»

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Υποδοχή σωτήρα για τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην Κρήτη.


Ανακοίνωση σε άκρως ειρωνικό τόνο για την επίσκεψη του Ευάγγελου Βενιζέλου στην Κρήτη εξέδωσε ο Σύλλογος Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Ηρακλείου. Ο σύλλογος σχολιάζει καυστικά την επιλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να πραγματοποιήσει συγκέντρωση σε έναν κλειστό και ελεγχόμενο χώρο και τον προκαλεί να μιλήσει στα πλήθη των ανέργων, που κατά καιρούς συγκεντρώνονται για να διαμαρτυρηθούν στην Πλατεία Ελευθερίας.
 
Αναλυτικά στην ανακοίνωση, την οποία δημοσιεύει το flashnews.gr, αναφέρονται τα εξής, με άφθονες δόσεις πικρίας και απογοήτευσης:

Ο σύλλογος ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων καλωσορίζει στην πόλη του Ηρακλείου τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και επίδοξο κατοχικό πρωθυπουργό κ. Βενιζέλο. Τον καλωσορίζουμε στην πόλη που τα τελευταία χρόνια έχει την μεγαλύτερη ανάπτυξη της ανεργίας, στην πόλη που ιδρύθηκε ο πρώτος σύλλογος ανέργων της χώρας, στην πόλη που όλο και περισσότεροι κάτοικοι παλεύουν και αγωνιούν για την καθημερινή επιβίωσή τους. Όλα αυτά βέβαια τα βλέπουμε και στην υπόλοιπη χώρα και δεν είναι μόνο δικές μας αποκλειστικότητες.

Υποτέλεια και γερμανική επιτροπεία, χαράτσια, φοροεπιδρομές, μειώσεις μισθών, απολύσεις, φτώχεια, πλειστηριασμοί, συνέβησαν και συμβαίνουν με πρωτεργάτη τον επισκέπτη της πόλης μας κ. Βενιζέλο, ο οποίος υπηρέτησε-εξυπηρέτησε τα μεγάλα συμφέροντα, υπέγραψε το ξεπούλημα της χώρας και καταντήσαμε να μας κυβερνάει το ΔΝΤ, ψήφισε όλα τα αντεργατικά νομοσχέδια που σπρώξανε τόσο κόσμο στην ανεργία, τόσο κόσμο στην απελπισία, τόσο κόσμο στις αυτοκτονίες. Καταλήξαμε να είμαστε από το πιο “πράσινο” , το πιο άνεργο νησί της χώρας.
Νιώθουμε μεγάλη συγκίνηση για όλο αυτό το έργο του κ. Βενιζέλου και είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσει στην ίδια ρότα που έχει αλλάξει τις ζωές μας. Και λυπούμαστε πραγματικά που επέλεξε σαν χώρο συνεύρεσης με το λαό του Ηρακλείου έναν ελεγχόμενο χώρο όπως είναι ένα κλειστό γήπεδο, όταν ο Λαός, από το προηγούμενο καλοκαίρι και σε κάθε απεργιακή συγκέντρωση μαζεύεται κατά δεκάδες χιλιάδες στην πλατεία Ελευθερίας για να βροντοφωνάξει το κατά πόσο συμφωνεί με το πνεύμα του κ. Βενιζέλου.
Στο ΠΑΣΟΚ και στον πρόεδρο του κ. Βενιζέλο, ευχόμαστε την επιτυχία που πρέπει να έχουν αυτοί που προσέφεραν το μεγαλύτερο έργο στο ξεπούλημα και διάλυση της χώρας. Άντε και του χρόνου, στο κουτούκι του Βαγγέλη για την κεντρική συγκέντρωση του “κινήματος”.

Πηγή: defencenet.gr 
Διαβάστε περισσότερα»

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Τα γενόσημα της κάθαρσης.

Του ΣΤΑΘΗ*

Ο Άκης έπεσε, τα υποβρύχια γέρνουν.
Εξακολουθούν να γέρνουν.
Όπως εξακολουθεί να γέρνει δύστηνος η Ελλάδα υπό το βάρος των πεπραγμένων του δικομματισμού και των κυβερνήσεών του.
Το κακό που έκανε ο Άκης στην πατρίδα δεν ήταν στιγμιαίο, και δεν το έκανε μόνος του.
Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνον στις υπογραφές των συναρμοδίων στα ΚΥΣΕΑ, αλλά στη γνώση και την επίγνωση
που έχει, και πρέπει να έχει, ο ένας πολιτικός για τον άλλον, μάλιστα του ίδιου κόμματος, μάλιστα στην ίδια κυβέρνηση.
Τι δεν εγνώριζε ο κ. Βενιζέλος για τον Άκη και τον Γιωργάκη; Τι δεν εγνώριζε ο Γιωργάκης για τον Μπενύτο και τον Άκη; Τι δεν εγνώριζε ο κ. Σημίτης για τον Άκη, τον Γιωργάκη και τον Μπενύτο;
Υπήρχαν τα λεφτά!
Υπήρχαν για τις μίζες…
Μαζί τις υπογράφανε!
Μαζί τις φάγανε…
Η πολιτική ευθύνη των μεν είναι ευθέως ανάλογη με τις ποινικές ευθύνες του ενός. Ή των δύο. Ή όλων.
Κι αν έκανε ξέπλυμα μαύρου χρήματος ο Άκης, έκαναν και κάνουν ξέπλυμα μαύρου πολιτικού συστήματος οι σύντροφοί του εν καθέδραις.
Τώρα, οι ίδιοι αυτοί, ούτε που τον ξέρουν τον Άκη, ούτε που τον είδαν. Αποδεικνύοντας έτσι ότι δεν μπορούν να είναι τίποτα περισσότερο από πάπιες που ποιούν την νήσσαν.
Όμως, τοιούτους χρειαζόμαστε Αρχιερείς;
Διότι, αν ήταν χείριστοι τότε, όταν συνέπρατταν πολιτικώς με τον Άκη σε έργα κατάπτυστα, είναι σήμερα τρισχειρότεροι, όταν απλώς πετάνε τον Άκη «στα σκυλιά», σκύλοι οι ίδιοι κατά το ήθος, καθώς
δρυός πεσούσης, το όλον ΠΑΣΟΚ ξυλεύεται.
Αναρωτιέμαι όμως: είναι τόσον ολίγιστοι κατά τον νουν και θεωρούν αναλόγως βραχύνοες τους Ελληνες;
Μπορεί δηλαδή ναι ’ναι υπόδικος ο Άκης και «εθνικό κεφάλαιο» ο κ. Σημίτης;
Μπορεί να «παραγραφεί» ο Άκης και να διεκδικεί την πρωθυπουργία ο κ. Βενιζέλος;
Μπορεί να εξακολουθεί ακαταδίωκτος ο Γιωργάκης και η χρυσή ορδή των πραιτοριανών του να διεκδικεί εκ νέου την ψήφο μας;
Γέρων πλέον ο Άκης, κακοποιημένος μέσα στο ίδιο του το σπίτι – ένα απ’ τα πολλά, προγραμμένος, οδηγείται στο Πραιτόριο, για να αναμετρηθεί με τα έργα του -εάν υπάρχουν οι δικαστές- και με τις Ερινύες του – εάν υπάρχει η Νέμεσις.
Και υπάρχει!
Όχι μόνον για τον Άκη, αλλά για όσους απ’ τους συντρόφους του που (μαγαρίζοντας τη λέξη) κάνουν σήμερα τους αθώους για τη Ζήμενς, το Χρηματιστήριο, τα Υποβρύχια, την ίδια την υπαγωγή της χώρας στη σκλαβιά της Τρόικας.
Ούτε ο «αποδιοπομπαίος τράγος» του κ. Σημίτη, του Κωστάκη και του Γιωργάκη μπορεί να ’ναι ο Άκης, ούτε η «Ιφιγένεια» του Μπενύτο,
ώστε ούριος στα πανιά του να πνεύσει ο άνεμος προς την εξουσία!
Έστω, την ανθυποεξουσία!
Διότι για αυτό κοκορομαχούν οι δύο ταγοί του δικομματισμού, Σαμαράς και Βενιζέλος, όταν ομιλούν για «αυτοδυναμία»! Αυτοδυναμία στην Ελλάδα έχει μόνον η Τρόικα.
Κι όλος ο δικομματικός καβγάς γίνεται για το ποιος απ’ τα δύο ανδρείκελα των Τοκογλύφων θα γίνει καλύτερος γκαουλάιτερ στην «Ειδική Οικονομική Ζώνη η Ελλάς»…

Πηγή: http://seisaxthia.wordpress.com/
Διαβάστε περισσότερα»

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Kώστας Λαπαβίτσας: ”Δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα χωρίς κόστος”

 
«Το ευρώ με τη σημερινή του μορφή δεν θα διατηρηθεί», προβλέπει ο οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας σε συνέντευξή του στο περιοδικό ΜΟΝΟ-7-4-012 στον Αδάμ Γιαννίκο. «Θα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση στην ιστορία της οικονομικής θεωρίας και της οικονομικής εξέλιξης των χωρών να λέγαμε ότι έχουμε τρεις διαφορετικές κρίσεις αυτού του μεγέθους, οι οποίες συνέπεσαν χρονικά, είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά και ήταν όλες μέσα στο σύστημα του ευρώ, αλλά δεν είχαν σχέση με το ευρώ. Θα επρόκειτο για μία από τις μεγαλύτερες συμπτώσεις και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ανάλυσης για τους οικονομικούς ιστορικούς»αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Το νερό που έχει χυθεί δεν γυρίζει στο δοχείο», λέει μια παλιά ιαπωνική παροιμία. Διανύοντας τον πέμπτο χρόνο ύφεσης η οικονομία της Ελλάδας αναζητεί τον τρόπο που θα την ξαναβάλει στην κοίτη της ανάπτυξης. «Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω», λέει η αντίστοιχη ελληνική παροιμία. Σε ποιο χρόνο θα γυρίσει η Ελλάδα μετά τις αποφάσεις για την εφαρμογή του νέου μνημονίου;
-Στις 21 Φεβρουαρίου, το Eurogroup ανακοίνωσε την παροχή ενός δεύτερου πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα, το οποίο προβλέπει μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, μέσω νέου δανεισμού, ενός προγράμματος ανταλλαγής κρατικών ομολόγων και σαρωτικών αλλαγών στην ελληνική οικονομία. Χαμένη στη μετάφραση των όρων του νέου μνημονίου, η Ελλάδα παλεύει να μην γυρίσει στο 1999 της δραχμής με την ελπίδα ότι θα επιστρέψει στο 2009 με το ευρώ. Συναντήσαμε τον Κώστα Λαπαβίτσα στο κέντρο της Αθήνας με φόντο «την αβεβαιότητα που αναζητεί να γίνει περηφάνια» και μιλήσαμε μαζί του για τις δύο όψεις του νομίσματος. 


– Ποιος φταίει για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας; Φταίμε εμείς;
-Οι απόψεις ότι «φταίμε εμείς και η συμπεριφορά μας», «φταίει η νοοτροπία μας και η ελαττωματική ηθική μας» είναι ιδεολογήματα που δεν πρέπει να ακούγονται. Βεβαίως, οι Έλληνες έχουν ελαττώματα και προτερήματα, όπως έχουν όλοι οι άλλοι λαοί. Δεν πηγάζει το πρόβλημα της Ελλάδας απ’ αυτό όμως και συχνά είναι εκ του πονηρού να λέγεται ότι φταίμε εμείς γι’ αυτό που μας συμβαίνει. Όπως, επίσης, δεν πρέπει να λέγεται εύκολα ότι φταίνε οι ξένοι, οι άλλοι που μάς φέραν εδώ που μας φέρανε. Βεβαίως κι αυτοί έχουν μέρος της ευθύνης, αλλά δεν είναι οι ξένοι που μας έφεραν εδώ που είμαστε. Το πρόβλημα έχει να κάνει με τις δομές της ελληνικής οικονομίας και κυρίως με το διεθνές πλαίσιο στο οποίο διάλεξε να ανήκει.


- Θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε;
- Αν δεν είχαμε μπει στην νομισματική ένωση, σίγουρα δεν θα είχαμε την κρίση με την μορφή που έχει σήμερα και πιθανώς με την οξύτητα και τον τραγικό χαρακτήρα που έχει σήμερα. Δεν λέω ότι θα ‘χαμε αποφύγει τα φαινόμενα της κρίσης του 2007-9, δεν ξέρει κανείς ποια πορεία θα είχε ακολουθήσει η Ελλάδα. Αλλά σίγουρα δεν θα είχαμε τη μορφή κρίσης που έχουμε τώρα. Θα είχαμε καταρχήν τον έλεγχο των εργαλείων οικονομικής πολιτικής, δεν θα ήμασταν παραδομένοι στην εξωτερική και ολόπλευρη πίεση του ευρώ.

- Ήταν το ευρώ μια λανθασμένη επιλογή;
-Το ευρώ είναι αντιφατικός μηχανισμός που αποδείχθηκε πολύ διαφορετικός από αυτό που νόμιζαν οι διαπρύσιοι υποστηρικτές του στην Ελλάδα. Το ευρώ δεν έχει μέσα του σχέσεις αλληλεγγύης. Είναι ένας μηχανισμός ιεραρχικός, ο οποίος δημιουργεί σημαντικές διαφορές ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια, είναι υπέρ των συμφερόντων των μεγάλων βιομηχανικών κεφαλαίων και των τραπεζών του κέντρου. Ως εκ τούτου οι χώρες της περιφέρειας μέσα στη νομισματική ένωση βρίσκονται σε εξαιρετικά αδύναμη θέση. Είναι το ευρώ που έχει αποτύχει.
Το ευρώ με τη μορφή που έχει σήμερα δεν μπορεί να διατηρηθεί. Και δεν θα διατηρηθεί
.

- Ολοένα και περισσότερο γίνεται λόγος για χάσμα ανάμεσα στον ευρωπαϊκό Νότο και τον ευρωπαϊκό Βορρά που μπορεί να οδηγήσει σε διάσπαση της ευρωζώνης, γίνεται λόγος ακόμα και για την πιθανότητα δημιουργίας ενός «ευρώ του Νότου». Τι σενάρια είναι αυτά;
-Επιστημονικής φαντασίας. Τα νομίσματα δεν φτιάχνονται στο πόδι. Δεν φτιάχνονται επειδή μερικές χώρες έφυγαν από μια νομισματική ένωση και σπεύδουν να ιδρύσουν μία άλλη, ή δεν φτιάχνονται για να αντισταθούν ορισμένες χώρες σε άλλες. Οι νομισματικές ενώσεις είναι δύσκολα πράγματα, πολύπλοκα, απαιτούν θεσμική προετοιμασία και οργάνωση.

- Υπάρχουν ιστορικά προηγούμενα αποτυχημένων νομισματικών ενώσεων;
-Ένα σωρό. Οι νομισματικές ενώσεις κατά κανόνα έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής. Η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση θα είναι μια απ’ αυτές που θα αποτύχουν στην αρχική της μορφή. Δεν λέω ότι θα εξαφανιστεί τελείως. Αλλά στην μορφή με την οποία τη γνωρίζουμε σήμερα μπορούμε να τη θεωρούμε ήδη αποτυχημένη. Τώρα, να φτιάξουν μια άλλη νομισματική ένωση οι χώρες του Νότου είναι κάτι που ίσως να λέγεται από μερικούς που δεν έχουν σκεφτεί τι σημαίνει αυτό. Είναι πολύ πιθανότερο να υπάρξει επιμέρους και ατομική αντίδραση των χωρών του Νότου, ή των περιφερειακών χωρών, στην κρίση που τις μαστίζει.
Να σας υπενθυμίσω ότι από την αρχή της κρίσης, κάθε φορά που οξυνόταν η κρίση οι σχέσεις ανάμεσα στις χώρες της περιφέρειας γίνονταν όλο και χειρότερες. Αντί να έχουμε σύσφιγξη των σχέσεων ανάμεσα στους αδύναμους, παρατηρούσαμε μεγαλύτερη ένταση. Ο λόγος είναι απλός. Η άρχουσα τάξη σε κάθε μία από τις χώρες της περιφέρειας θεωρεί ότι η παραμονή της στο ευρώ είναι διαβατήριο για τις μεγάλες καπιταλιστικές ολοκληρώσεις της εποχής μας. Απόδειξη ότι έχει οικονομία «πρώτης κατηγορίας», όπως έλεγαν και δικοί μας υπουργοί Οικονομικών. Άρα κάθε μία αγωνίζεται να πείσει ότι δεν είναι σαν τις άλλες προβληματικές – η Πορτογαλία δεν είναι σαν την Ελλάδα, η Ισπανία δεν είναι σαν την Πορτογαλία, κ.ο.κ.

- Το επιχείρημα που λέγεται κατά κόρον, ότι το ευρώ θα επιβιώσει γιατί είναι μια γεωπολιτική επιλογή, στέκει σε επίπεδο χρηματοοικονομικής θεωρίας;
-Αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα θέματα και είναι καλό να τα συζητάνε οι πολιτικοί επιστήμονες και όσοι ασχολούνται με την γεωπολιτική και βεβαίως πρέπει κανείς να τα λαμβάνει υπόψη του. Αλλά στη βάση του το ευρώ είναι μια νομισματική ένωση. Εάν δεν λειτουργεί η οικονομική διάσταση, η ένωση δεν είναι βιώσιμη. Αυτό είναι καιρός να το αντιληφθούν όλοι όσοι βγαίνουν και λένε ότι το ευρώ το φτιάξανε οι πολιτικοί και θα το σώσουν οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί μπορεί να λένε ότι θέλουν, αλλά αν δεν γίνεται, δεν θα σώσουν τίποτε.
Η Συμφωνία του Μπρέτον Γουντς ήταν ακόμη σημαντικότερη από την ΟΝΕ, οι ΗΠΑ επανειλημμένως προσπάθησαν να τη διασώσουν, αλλά στο τέλος κατέρρευσε. Υπάρχει, ξέρετε, ένας έμφυτος συντηρητισμός στην πολιτική ζωή που κάνει τους «εντός» να νομίζουν ότι τα ελέγχουν όλα, ιδίως όταν τα λαϊκά στρώματα είναι σιωπηλά. Πρόκειται περί πλάνης. Οι πολιτικοί τελικά κινούνται μέσα σε ένα πλαίσιο που θέτει η πραγματική ζωή. Χωρίς ουσιαστικές δομικές αλλαγές, το ευρώ δεν είναι βιώσιμο.

- Ποιες θα ήταν αυτές οι αλλαγές;
-Θα μπορούσε για παράδειγμα να υιοθετηθεί κάποια από τις προτάσεις που έχουν καταθέσει οικονομολόγοι της ευρωπαϊστικής αριστεράς, οι οποίοι προτείνουν να σχηματιστεί μηχανισμός νομισματικών μεταβιβάσεων που θα εδράζεται σε κάποια μορφή κρατικής ένωσης. Θα μπαίναμε ίσως σε μια διαδικασία σχηματισμού των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης κατά το παράδειγμα των ΗΠΑ.
Αν γινόταν αυτό, θα μπορούσε η Ε.Ε. να αποκτήσει κι αυτή ένα βιώσιμο νόμισμα, όπως έχουν και οι ΗΠΑ. Κατά τη γνώμη μου όμως δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Πρώτον, διότι δεν υπάρχει ενιαία αγορά εργασίας στην Ε.Ε. – δεν μπορεί εύκολα ο Πορτογάλος άνεργος να πουλήσει το σπίτι του και να εγκατασταθεί σε μια αυστριακή κωμόπολη, για παράδειγμα. Σε τελική ανάλυση αυτό επίσης σημαίνει ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκός «δήμος». Δεύτερον, διότι οι υφιστάμενοι μηχανισμοί του ευρώ εξυπηρετούν μια χαρά τα συμφέροντα των μεγάλων κεφαλαίων και τραπεζών του κέντρου.

- Αυτό αποτελεί μια αυτοκρατορική δομή;
-Η δομή του ευρώ είναι βεβαίως αυτοκρατορική, ή για να το πούμε με παλιομοδίτικους όρους, ιμπεριαλιστική. Το κέντρο κυριαρχεί επί της περιφέρειας οικονομικά, πολιτικά και διπλωματικά. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα πλέον αναφέρεται συχνά ως αποικία της Ε.Ε. στον διεθνή τύπο.

- Γίνεται διαρκώς όμως λόγος για την ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, ότι δηλαδή δεν είμαστε η περίπτωση της Ιρλανδίας όπου εκεί το χρέος ήταν των τραπεζών, ότι δεν μοιάζουμε με την Ισλανδία κ.ο.κ..
-Με την Ισλανδία βεβαίως δεν μοιάζουμε, γιατί η Ισλανδία δεν είναι δεμένη χειροπόδαρα μέσα στο σύστημα του ευρώ. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος που η χώρα μπόρεσε να ανακάμψει γρήγορα μετά την αθέτηση πληρωμών στο χρέος της. Τώρα, όσον αφορά τις άλλες περιφερειακές χώρες, έχω να παρατηρήσω το εξής: θα ήταν μια ενδιαφέρουσα περίπτωση στην ιστορία της οικονομικής θεωρίας και της οικονομικής εξέλιξης των χωρών να λέγαμε ότι έχουμε τρεις διαφορετικές κρίσεις αυτού του μεγέθους – δηλαδή Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία- οι οποίες συνέπεσαν χρονικά, είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά και ήταν όλες μέσα στο σύστημα του ευρώ, αλλά δεν είχαν σχέση με το ευρώ. Αυτό θα ήταν μία από τις μεγαλύτερες συμπτώσεις και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ανάλυσης για τους οικονομικούς ιστορικούς.
Το λογικό και προφανές είναι ότι και οι τρεις αυτές κρίσεις έχουν να κάνουν με την ευρωζώνη. Η συσσώρευση του χρέους παρατηρείται και στις τρεις διότι έχασαν ανταγωνιστικότητα ως προς τη Γερμανία. Δεν αληθεύει ότι στην Ελλάδα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά διότι το δημόσιο χρέος είναι αναλογικά μεγαλύτερο. Το χρέος που γιγαντώθηκε στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία ήταν το ιδιωτικό, όπως και στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία, και την Ισπανία. Εκεί βέβαια κράτησαν το δημόσιο χρέος χαμηλότερα.

- Είναι, επομένως, το ελληνικό δημόσιο που κατέστρεψε τις τράπεζες στην Ελλάδα.
-Φαντάζομαι ότι το λέτε αυτό γιατί οι τράπεζες αγόρασαν κρατικά ομόλογα. Ας μην τα αγόραζαν, είναι η απάντηση. Ήταν επιχειρηματική η τοποθέτηση αυτή, η οποία όσο συνέβαινε ήταν εξαιρετικά προσοδοφόρα. Διότι οι ελληνικές τράπεζες δανείζονταν με πολύ χαμηλό επιτόκιο από την ΕΚΤ και δάνειζαν στο κράτος με σαφώς υψηλότερο επιτόκιο νομίζοντας ότι δεν υπάρχει επιχειρηματικός κίνδυνος. Προφανώς έκαναν λάθος και στην καπιταλιστική οικονομία υποτίθεται ότι τα λάθη πληρώνονται. Αυτό όμως που βλέπουμε τώρα είναι ότι καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Εκτός αυτού, οι τράπεζες έχουν και τεράστιες επισφάλειες από ιδιωτικά δάνεια τις οποίες και πάλι καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός.

- Δηλαδή, ισχύει το δόγμα περί «ιδιωτικοποίησης των κερδών / κοινωνικοποίησης των ζημιών»;
-Περί αυτού πρόκειται. Το ελληνικό κράτος θα δανειστεί με το νέο μνημόνιο ίσως και 50 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα τα διαθέσει στις τράπεζες για να γίνει ανακεφαλαιοποίηση χωρίς όμως να έχει ουσιαστικό λόγο στην μετέπειτα λειτουργία τους. Και ας μην πει κανείς ότι δεν μπορεί το αποτυχημένο δημόσιο να αναλάβει τις τράπεζες, οι ιδιοκτήτες και οι μάνατζερ των τραπεζών είναι αυταπόδεικτα αποτυχημένοι και δεν θα υπήρχαν χωρίς το κράτος.

- Τι εμποδίζει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να «τυπώσει χρήμα» προς τα κράτη της ευρωζώνης; Είναι θέμα ιδεολογίας; Είναι απλώς θέμα καταστατικού;
-Καταρχήν δεν της το επιτρέπει το καταστατικό της, αλλά έχουμε μάθει πλέον ότι τα καταστατικά του χρηματοπιστωτικού τομέα είναι για να παραβιάζονται. Ο ουσιαστικός λόγος είναι αυτός για τον οποίο δεν έχουμε και δημοσιονομικές μεταβιβάσεις, δηλαδή ότι δεν υπάρχει ενιαίο ή ομοσπονδιακό κράτος στην ευρωζώνη. Δεν υπάρχει μία κρατική οντότητα η οποία θα στηρίζει το νόμισμα, θα στηρίζει την κεντρική τράπεζα και θα στέκεται πίσω από τις δημοσιονομικές μεταβιβάσεις. Έχουμε ένα σύμφυρμα κρατών, τα οποία μετέχουν αναλογικά στο κεφάλαιο της κεντρικής τράπεζας και στις δημοσιονομικές παροχές της ευρωζώνης. Άρα τα κράτη αυτά θα πρέπει να μοιραστούν και τις οποιεσδήποτε ζημίες προκύψουν. Σε τελική ανάλυση, ποιος θα σηκώσει την πιθανή ζημία από τον κρατικό δανεισμό που θα κάνει η ΕΚΤ; Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, κυρίως η Γερμανία. Και για ποιο λόγο να θελήσει η γερμανική άρχουσα τάξη να επωμιστεί τις ζημίες από τις πράξεις τις ελληνικής ή της πορτογαλικής;

- Μπορεί κανείς να πει ότι, επιβάλλοντας αυτά τα μέτρα, η Γερμανία κερδίζει χρόνο; Κάποια στιγμή θα αναγκαστεί να επωμιστεί το βάρος μιας διαφορετικής πολιτικής.
-Δεν είναι σίγουρο ότι θα αναγκαστεί να το κάνει, διότι η Γερμανία και οι χώρες του πυρήνα με την πολιτική που ακολουθούν συστηματικά μεταβιβάζουν το κόστος της κρίσης στα κράτη της περιφέρειας. Δέχονται τώρα με το PSI κι αυτές ένα κόστος – είναι αλήθεια – το οποίο επιβάλουν σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και ιδιώτες κατόχους ομολόγων. Ο κύριος όμως όγκος του κόστους μεταβιβάζεται στα λαϊκά και εργατικά στρώματα της περιφέρειας και αυτό ήταν πολιτική των χωρών του πυρήνα εξαρχής.

- Έχει νόημα να λέγεται ότι με αυτήν την πολιτική η Γερμανία στην ουσία χρηματοδοτεί τις τράπεζές της;
-Θα έλεγα ότι στηρίζει τις τράπεζές της. Ο δανεισμός που δέχτηκαν οι χώρες της περιφέρειας, στην αρχή τουλάχιστον, ήταν τέτοιος ώστε να μην προβούν εσπευσμένα σε στάση πληρωμών και άρα χτυπηθούν οι τράπεζες του κέντρου. Ήταν στην ουσία έμμεση χρηματοδότηση των τραπεζών του κέντρου. Οι τράπεζες έχουν τώρα ισχυροποιηθεί λόγω συστηματικών διαγραφών χρέους και κρατικής στήριξης τη διετία που πέρασε, άρα οι χώρες του κέντρου αποφάσισαν να μεταβιβάσουν μέρος του κόστους, όχι μεγάλο, και στις δικές τους τράπεζες, γι’ αυτό έχουμε και το PSI.
«Ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας μας δεν εξαρτάται από το ευρώ.»
«Δεν μπορεί να βγει η νέα δραχμή και να κυριαρχήσει παντού μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Ο καταλύτης θα είναι η λειτουργία του κράτους. Αν το κράτος επιμείνει να πληρώνει και να πληρώνεται στη νέα δραχμή και να μην δέχεται τίποτα άλλο, το νέο νόμισμα θα επιβληθεί σε διάστημα μηνών»

- Στάση πληρωμών και χρεοκοπία είναι το ίδιο πράγμα;
-Χρεοκοπία δεν υπάρχει ως όρος για τα κυρίαρχα κράτη. Τα κράτη δεν χρεοκοπούν όπως οι επιχειρήσεις, ή τα άτομα. Δεν υπάρχει παγκόσμιος μηχανισμός ο οποίος θα επιληφθεί των υποθέσεων κάποιου κράτους που δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη του και θα προβεί σε διασπορά των περιουσιακών του στοιχείων στους πιστωτές. Εξάλλου, δεν σταματά η ύπαρξη των κρατών, όσο συνεχίζουν να υφίστανται οι αυθύπαρκτες κοινωνίες που τα στηρίζουν. Τα κράτη, λοιπόν, κάνουν αθέτηση πληρωμών – έχουν ορισμένες υποχρεώσεις και δυστυχώς τις αθετούν. Αυτό ακριβώς είναι και το PSI, να τονίσω, αλλά με εθελοντικό μανδύα.
Η στάση πληρωμών είναι ένα βήμα της αθέτησης πληρωμών. Δηλαδή, η Ελλάδα δηλώνει αδυναμία να συνεχίσει τις πληρωμές, αρνείται να δεχτεί τόκους υπερημερίας και παύει να κυνηγάει την ουρά της για να λάβει την επόμενη δόση και να κάνει την επόμενη πληρωμή. Προφανώς μετά θα μπει σε διαδικασία διαπραγμάτευσης για να τακτοποιηθεί το χρέος της.

- Αυτό σημαίνει αυτόματα έξοδο από την ευρωζώνη;
-Αν μου ζητάτε εκτίμηση των πιθανών εξελίξεων θα σας πω ότι διαδικασία αυτόματης εξόδου, ή αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν υπάρχει. Για να κινηθούν διαδικασίες αποβολής από την πλευρά του πυρήνα, τότε θα πρέπει να εφευρεθούν, πράγμα που βεβαίως μπορεί να γίνει. Αν όμως με ρωτάτε για το τί πρέπει να γίνει πιστεύω ότι, αν η Ελλάδα προχωρήσει σε αθέτηση πληρωμών με δική της πρωτοβουλία, τότε θα είναι παράλογο να μείνει μέσα στην ευρωζώνη, διότι δεν θα έχει τα οφέλη που θα προκύψουν από την έξοδο. Δεδομένου μάλιστα ότι με το PSI αλλάζει και το νομικό καθεστώς και η σύνθεση του ελληνικού χρέους, η αθέτηση πληρωμών θα φέρει την Ελλάδα σε μετωπική σύγκρουση με άλλες χώρες της ευρωζώνης αλλά και το ΔΝΤ.
Εντός της ευρωζώνης η Ελλάδα θα μετατραπεί σε απόλυτο παρία που δεν θα έχει καμία ουσιαστική ισχύ παραμένοντας στα θεσμικά όργανα και βέβαια δεν θα έχει το όφελος από τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής και το νέο νόμισμα
. Δεν βρίσκω κανέναν λόγο να παραμείνει η Ελλάδα μέσα στην ευρωζώνη αν προβεί σε ουσιαστική στάση πληρωμών.

- Μια τέτοια αλλαγή θα είχε σοβαρές κοινωνικές συνέπειες. Πώς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τις τραγικές συνέπειες που περιγράφουν όσοι υποστηρίζουν ότι η παραμονή στο ευρώ είναι κόκκινη γραμμή;
-Δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα σήμερα χωρίς κόστος. Προσωπικά, το είχα πει εδώ και πολύ καιρό και το επαναλαμβάνω και τώρα: αυτός που θέλει να βρει ανέξοδη και εύκολη λύση πλανάται. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα για την Ελλάδα. Η έξοδος από την ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή έχει κόστος. Αλλά το κόστος θα είναι μικρότερο από τη λύση που επιχειρείται τώρα και μπορεί τουλάχιστον να ανοίξει δρόμο ανάπτυξης και ευημερίας.

- Πόσο γρήγορα μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;
-Μού ζητάτε απάντηση σε κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο. Η διεθνής εμπειρία και βιβλιογραφία δείχνουν, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, ότι μετά από τέτοιου είδους νομισματικά γεγονότα ακολουθεί ανάκαμψη και ότι αυτή είναι η ενδεικνυόμενη πορεία για μια χώρα στην κατάσταση της Ελλάδας. Το κόστος όμως από την αναταραχή θα είναι σημαντικό για τις τράπεζες, τη νομισματική κυκλοφορία, το εμπόριο και την πρόσβαση στα αγαθά. Εδώ έχω να πω δυο πράγματα: το πρώτο είναι ότι η Ελλάδα οδεύει προς αυτή την κατεύθυνση έτσι κι αλλιώς, γιατί η κατάσταση είναι μη βιώσιμη. Αν φτάσουμε εκεί με συνθήκες χάους, τα πράγματα απλώς θα είναι πολύ χειρότερα. Αν φτάσουμε εκεί με στοιχειώδη προετοιμασία και κοινωνική συσπείρωση, η αναταραχή μπορεί να είναι σαφώς μικρότερη και λιγότερο οδυνηρή.
Θα χρειαστούν μέτρα δημόσιας παρέμβασης τα οποία δεν τα έχουμε συνηθίσει, δημόσιας συμμετοχής στο οικονομικό γίγνεσθαι, τα οποία μπορούν να περιορίσουν τις χειρότερες επιδράσεις για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Θα χρειαστεί δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχος των τραπεζών που μπορεί να προστατεύσει τις καταθέσεις και να χρησιμοποιήσει τις τράπεζες ως εργαλείο πιστωτικής πολιτικής για να τονώσει την οικονομία. Θα χρειαστεί επίσης παρέμβαση στον νομισματικό τομέα ώστε να εξομαλυνθούν τα φαινόμενα διπλής κυκλοφορίας, δηλαδή δραχμής και ευρώ.

- Θα γίνει αυτό;
-Βεβαίως, είναι αναπόφευκτο. Δεν μπορεί να βγει η νέα δραχμή και να κυριαρχήσει παντού μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Μπορεί αμέσως να επιβληθεί ως κρατικό νόμισμα και να μετατραπούν τα νομισματικά μεγέθη σε δραχμές, αλλά φυσικά ο κόσμος θα χρησιμοποιήσει το χρήμα που κατέχει και θα υπάρχουν και άλλες μορφές χρήματος τοπικά μέχρι να βγει το καινούργιο χαρτονόμισμα. Ο καταλύτης, η λύση θα είναι η λειτουργία του κράτους. Αν το κράτος επιμείνει να πληρώνει και να πληρώνεται στη νέα δραχμή και να μην δέχεται τίποτα άλλο, το νέο νόμισμα θα επιβληθεί σε διάστημα μηνών εξομαλύνοντας την κυκλοφορία.

- Ποιος θα σου πουλήσει πράγματα όταν θα πληρώνεται με δραχμές;
-Αυτός που θα έχει ανάγκη να πουλήσει για να αγοράσει και ο ίδιος μετά. Στην αρχή όμως θα κυκλοφορεί και το ευρώ. Σας είπα, θα υπάρξει διπλή κυκλοφορία. Δεν είναι εύκολο πράγμα αυτό, καθόλου. Αλλά η τελική κατάληξη θα είναι η κυριαρχία της νέας δραχμής στο μέτρο που το κράτος επιμείνει. Η τελική πηγή ισχύος του σύγχρονου νομίσματος είναι πάντα το κράτος. Πολύς κόσμος επίσης ρωτάει για το πως θα αλλάξουν οι καταθέσεις. Οτιδήποτε υπάγεται στην ελληνική νομοθεσία – καταθέσεις και δάνεια – θα αλλάξουν αυτομάτως με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Η ισοτιμία της αλλαγής μπορεί να είναι η απλούστερη, δηλαδή ένα προς ένα. Αλλά μπορεί να γίνει και με τρόπο που θα φέρει και κάποια αναδιανομή του πλούτου. Τα χαμηλότερα εισοδήματα, ας πούμε, να λάβουν δύο δραχμές προς ένα ευρώ, τα υψηλότερα εισοδήματα 0,8 δραχμές προς ένα ευρώ.

- Κάτι παρόμοιο έγινε στην Ανατολική Γερμανία. Η αλλαγή δεν θα φέρει πληθωρισμό και έλλειψη αγαθών;
-Η Ελλάδα το 2011 είχε μείωση της παροχής χρήματος της τάξης του 15%. Το να συζητιέται ο υπερπληθωρισμός σε τέτοιες συνθήκες είναι απλώς κινδυνολογία. Μπορεί να εμφανιστεί πληθωρισμός, κυρίως λόγω της συνακόλουθης υποτίμησης της νέας δραχμής, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα είναι ελεγχόμενος. Η πρόσβαση όμως στα αγαθά και η λειτουργία του εμπορίου είναι πολύ πιο σύνθετα πράγματα. Βραχυπρόθεσμα θα υπάρξουν δυσκολίες και θα χρειαστεί κοινωνική συσπείρωση για τον εξορθολογισμό της κατανάλωσης έως ότου ανακάμψει η εγχώρια παραγωγή. Δείτε όμως τι γίνεται σήμερα στην κατανάλωση. Όταν πηγαίνουν οι πατατοπαραγωγοί και διαθέτουν τις πατάτες φθηνά και σχηματίζονται τεράστιες ουρές, αυτό τι σημαίνει; Ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδων άνθρωποι οι οποίοι περιορίζουν τραγικά την κατανάλωσή τους διότι δεν αντέχει το πορτοφόλι τους. Οι οποίοι απλώς διαιρούν το ευρώ στα τέσσερα, στα οκτώ και στα δεκάξι και αισθάνονται έντονο το στίγμα του να πάς στο συσσίτιο, ή να πάρεις πράγματα δωρεάν.
Υπάρχει, λοιπόν, ήδη ο περιορισμός της κατανάλωσης και οι καταστάσεις που ζουν τα μεγάλα λαϊκά στρώματα είναι πολύ δύσκολες. Η αλλαγή του νομίσματος θα μας επιτρέψει να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε με δίκαιο κοινωνικά τρόπο. Βεβαίως, δεν επιδιώκουμε να δημιουργηθεί μόνιμος έλεγχος της κατανάλωσης, θέλουμε γρήγορα να επιστρέψουμε σε πλήρη επάρκεια όπου θα μπορεί ο καθένας να παίρνει αυτό που θέλει, όταν το θέλει. Αλλά αναγνωρίζουμε ότι η χώρα ήδη μπαίνει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Θα χρειαστεί, λοιπόν, να ληφθούν διοικητικά μέτραανοιχτά, δημοκρατικά και δίκαια. Δεν μπορεί ο ένας να καταναλώνει κανονικά και ο άλλος να μην έχει να πάρει κρεμμύδια και πατάτες.

- Περιγράφετε ένα σκηνικό ταξικού πολέμου. Είναι;
-Υπάρχει ήδη εμπόλεμη κατάσταση που πηγάζει από τις άρχουσες τάξεις της Ευρώπης. Τα ανώτερα στρώματα έχουν κηρύξει ένα είδος ταξικού εμφυλίου εναντίον των εργατικών αλλά και όλο και περισσότερο εναντίον των μεσαίων στρωμάτων.

- Η απάντηση θα μπορούσε να είναι μια ευρωπαϊκή συσπείρωση;
-Σαφώς και πρέπει να υπάρξει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους και στους λαούς της Ευρώπης για να αντιμετωπιστεί η τεράστια κρίση και η ταξική πίεση από τα πάνω.

- Αρκεί αυτό σε ένα επίπεδο διακηρύξεων ή πρέπει να υπάρχουν τα οικονομικά εργαλεία για να στηρίξουν κάτι τέτοιο;
-Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται δεν είναι τόσο τα οικονομικά εργαλεία όσο η πραγματική αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών. Γιατί, τόσο καιρό ακούμε για αλληλεγγύη και ακούμε για εταίρους μέσα στην ευρωζώνη και τέτοιο πράγμα δεν είδαμε.

- Είστε ένας καθηγητής στην Αγγλία. Μια έξοδος από την ευρωζώνη σας κάνει λιγότερο Ευρωπαίο; Εκτός ευρώ, θα χάσουμε την Ευρώπη;
-Αυτό είναι από τους πιο άσκεφτους και καταστροφικούς μύθους που ακούστηκαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, δηλαδή η ταύτιση του κοινού νομίσματος με την πεμπτουσία της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Το χρήμα, βέβαια, πάντα εμπεριέχει στοιχεία ταυτότητας και ο άνθρωπος νιώθει ότι ανήκει κάπου. Αλλά ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας της Ελλάδας, ακόμη και η συμμετοχή της στην Ε.Ε., δεν εξαρτάται από το ευρώ.

- Οι άνθρωποι πρώτα μοιράζουν τα πορτοφόλια τους και μετά τις ζωές τους;
Δεν θα το ‘λεγα έτσι γιατί το χρήμα επηρεάζει και το πως βλέπει ο άνθρωπος τον εαυτό του, πράγμα που βλέπουμε και στο ευρώ. Η Ευρώπη και η ευρωπαϊκή ταυτότητα είναι κάτι πολύ ευρύτερο και βαθύτερο από το κοινό νόμισμα. Η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μέρος της Ευρώπης πολιτιστικά, πολιτικά και γενικότερα κοινωνικά. Αυτό που λένε κάποιοι ότι αν βγούμε από το ευρώ θα γίνουμε Βόρεια Κορέα είναι απλώς κινδυνολογία. Εκείνο που ξέρω είναι ότι με τα μέτρα που τώρα λαμβάνει η κυβέρνηση η Αθήνα πάει να γίνει Καράτσι. Είναι απαραίτητο να αντιδράσει η κοινωνία.”

Πηγή: http://seisaxthia.wordpress.com
Διαβάστε περισσότερα»