Κινητικότητα κρατικών υπαλλήλων σύμφωνα με το νόμο 4024/2011.

 

Ο νόμος 4024/2011 είναι πλέον γεγονός. Με το νόμο αυτό καθιερώθηκε για πρώτη φορά η έννοια του κρατικού υπαλλήλου. Ας διαβάσουμε λιγάκι το άρθρο 5 του νόμου κι ας προσπαθήσουμε να δούμε πίσω από τις λέξεις.

Άρθρο 5
Θέματα κινητικότητας των Υπαλλήλων του Κράτους
«1. Οι υπάλληλοι μόνιμοι, και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που υπηρετούν σε υπηρεσίες της κεντρικής ή αποκεντρωμένης Διοίκησης διοικούνται όσον αφορά τα θέματα κινητικότητας μεταξύ υπηρεσιών διαφορετικών Υπουργείων ή αποκεντρωμένων διοικήσεων από τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και τον οικείο, κατά περίπτωση, Υπουργό.

2. Οι υπάλληλοι αυτοί μπορούν να μετακινούνται στις υπηρεσίες των υπουργείων και των αποκεντρωμένων διοικήσεων, με κοινή απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και των οικείων κατά περίπτωση Υπουργών των υπηρεσιών προέλευσης και υποδοχής των υπαλλήλων, για συγκεκριμένο χρόνο που ορίζεται με την απόφαση αυτή, λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων υπηρεσιακών αναγκών και της κατηγορίας, κλάδου και ειδικότητας των υπαλλήλων που μετακινούνται.

3. Η εκτίμηση των υπηρεσιακών αναγκών για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου γίνεται κατά κατηγορία, κλάδο και ειδικότητα προσωπικού, κάθε δύο έτη, από τριμελές Συμβούλιο το οποίο συγκροτείται με απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, από Αντιπρόεδρο ή Πρόεδρο τμήματος του ΑΣΕΠ, ο οποίος προεδρεύει και δύο υπαλλήλους, οι οποίοι ασκούν καθήκοντα προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών. Με κοινή απόφαση των προαναφερόμενων Υπουργών ρυθμίζονται τα ειδικότερα θέματα που αφορούν στη συγκρότηση και λειτουργία του εν λόγω Συμβουλίου, στη διαδικασία της μετακίνησης λαμβανομένου υπόψη και του συμφέροντος του υπαλλήλου, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.»

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου αυτού οι υπάλληλοι παύουν πια να ανήκουν αποκλειστικά στα οικεία Υπουργεία. Ανήκουν στο κράτος και στον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και το οικείο Υπουργό.

Απ' ότι καταλαβαίνουμε μάλλον άνοιξε ο δρόμος για μετατάξεις, ώστε να καλυφθούν κενές οργανικές θέσεις σε διάφορες Υπηρεσίες. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Δεν καθορίζει όμως ο νόμος ποια θα είναι τα κριτήρια με τα οποία θα επιλέγονται οι υπάλληλοι που θα αποφασιστεί η μετακίνησή τους.

Ποιος εγγυάται ότι οι υπάλληλοι δεν θα γίνουν "μπαλάκι" στα χέρια των διοικούντων, οι οποίοι με διαρκείς μετακινήσεις υπαλλήλων θα προσπαθούν να κλείνουν κενά, χωρίς να χρειάζεται να κάνουν νέες προσλήψεις;;

Θεωρητικά, κάθε δύο χρόνια ο ίδιος υπάλληλος θα μπορεί να μετακινείται από μια Υπηρεσία σε άλλη. Δεν διαβάσαμε πουθενά στο εν λόγω άρθρο αν οι μετακινήσεις αυτές θα γίνονται σε Υπηρεσίες του ίδιου Νομού. Άρα όχι απλώς θα μπορεί η Διοίκηση να μετακινεί υπαλλήλους σε διαφορετική Υπηρεσία, αλλά και σε διαφορετικούς Νομούς. Θα λαμβάνεται άραγε υπόψη η θέληση, η οικογενειακή και η οικονομική κατάσταση του υπαλλήλου;

Ποιος εγγυάται επίσης ότι αυτές οι μετακινήσεις δεν θα χρησιμοποιηθούν ως "όπλο" της διοίκησης εναντίον υπαλλήλων οι οποίοι αντιδρούν ή δεν συμβιβάζονται;

Διαβάζουμε στην αιτιολογική έκθεση του νόμου: "ο υπάλληλος δεν παραμένει για όλη του τη ζωή εκεί που έτυχε να προσληφθεί, αλλά υπηρετεί κάθε φορά στην υπηρεσία (Υπουργείο ή αποκεντρωμένη υπηρεσία), όπου υφίστανται ανάγκες που πρέπει να εξυπηρετηθούν από τους καταλληλότερους υπαλλήλους του κράτους".

Θα εστιάσουμε στη λέξη "'ετυχε". Ήταν άραγε θέμα τύχης η πρόσληψη υπαλλήλων, με τις αξιοκρατικές διαδικασίες του ΑΣΕΠ, μετά από γραπτούς διαγωνισμούς, που επιβεβαίωναν ακόμα μια φορά τις γνώσεις των υπαλλήλων αυτών, πτυχιούχων ΑΕΙ και ΤΕΙ, σε συγκεκριμένη Υπηρεσία, συγκεκριμένου Υπουργείου, ακόμα και συγκεκριμένου Νομού της χώρας;;; Δεν νομίζουμε!!
Πως έρχεται τώρα ο Υπουργός και θέτει θέμα μετακίνησης αυτών των υπαλλήλων;; Είναι νόμιμη και συνταγματική μια τέτοια πρακτική;;

Φυσικά τα ανωτέρω περί δεν ισχύουν μόνο για τους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ αλλά και για όλους τους υπαλλήλους, ανεξαρτήτως διαδικασίας διορισμού και  τοποθέτησης.

Επίσης σημειώνουμε ότι το αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας στην εργασία είναι παράγοντας επαγγελματικής ικανοποίησης και άρα εργασιακής απόδοσης.

Κλείνοντας αυτό το κείμενο αναρωτιόμαστε, η ομοσπονδία μας, η ΠΟΕ-ΔΟΥ, γιατί δεν μπήκε στον κόπο να μας ενημερώσει για τις αλλαγές που επήλθαν στα μισθολογικά και άλλα εργασιακά δικαιώματά μας με αυτό το νόμο;

Μήπως η ενημέρωση των μελών της δεν είναι στις αρμοδιότητές της ή μήπως την εξυπηρετεί η μη ενημέρωση;;

Επισημαίνουμε ότι στο καταστατικό του συλλόγου μας αναφέρεται ως μέσον, ανάμεσα σε άλλα, για την πραγματοποίηση των σκοπών του η συνεχής ενημέρωση των μελών του. Πολλώ δε μάλλον για την ομοσπονδία μας!!!